Pieter Jan de Keyser maakt nuttig gebruik van plaag

Vaste bezoekers van De Houtkamp zijn al helemaal aan hem gewend. “Ik begin langzamerhand tot het meubilair te behoren”, lacht Pieter Jan de Keyser (63) uit Leiden, eigenaar van het éénmansbedrijf Cambaridae Rivierkreeftvisserij. Twee tot driemaal in de week maakt hij een rondje door het Leiderdorpse park om de kooien te legen waarmee hij rivierkreeften vangt. De oogst gaat in een grote bak in een wagentje dat hij achter zich aan trekt.

Tekst en foto’s: Corrie van der Laan

Eén blik op de inhoud van de bak beneemt je voorgoed de lust om pootje te baden in sloten van De Houtkamp. De rivierkreeften zijn stevig van formaat, gemiddeld zo groot als een forse hand, hebben afschrikwekkende scharen en gedragen zich behoorlijk agressief. 

Bedreiging voor biodiversiteit

De vangst wisselt sterk per locatie. In de volste kooi krioelen vijftien rivierkreeften over elkaar heen maar er zijn er ook heel wat met maar één of twee stuks of helemaal leeg. Drie jaar geleden, toen De Keyser hier startte, was dat wel anders. “Het record was 26 kreeften in één kooi. Na een rondje Houtkamp had ik zo’n 15 kilo, wat neerkomt op ruim 350 kreeften. Nu is het niet meer dan 6 tot 7 kilo per keer.” Voor de nering van De Keyser is dat natuurlijk nadelig maar, zo benadrukt hij, voor de aquatische natuur in het park is het goed nieuws. Het gaat hier om de Amerikaanse rivierkreeft, legt hij uit. “Deze kreeften zijn een bedreiging voor de biodiversiteit. Er is nu een ongelooflijke disbalans, er zijn er veel teveel. Ze vreten alles op en maken ook nog gaten in de oever. Als je niets doet, heb je in de kortste keren dode sloten en veel schade.”

Cambaridae

Het terugdringen van het aantal Amerikaanse rivierkreeften was in feite juist de reden De Keyser vier jaar gestart is met Cambaridae Rivierkreeftvisserij. Het begon allemaal toen hij door een reorganisatie zijn baan als personeelsadviseur kwijtraakte en het onmogelijk bleek om weer aan de slag te komen. “Toen ben ik heel bewust gaan zoeken naar hoe ik nog wat nuttigs kon doen voor mijzelf en mijn omgeving. Een natuurprogramma op televisie waarin aandacht werd geschonken aan de invasie van Amerikaanse rivierkreeften in Nederland bracht me op het idee om rivierkreeften te gaan vangen en verkopen. Zo help ik de natuur en ik breng een nieuwe delicatesse uit de streek op de markt. ”

Hij haalde een hoop kennis op via de Kenniskring rivierkreeftvisserij van de Universiteit Wageningen en leerde de rest in de praktijk. Soms met vallen en opstaan. Zo gebruikte hij aanvankelijk hondenbrokken als aas. “Maar die vielen te snel uit elkaar. Dus ben ik overgestapt op karper boilies, wat ook gebruikt wordt in de sportvisserij. De geurstoffen die daarin zitten vinden de rivierkreeften heel aantrekkelijk.”

De Keyser heeft de exclusieve visrechten op rivierkreeften in Leiderdorp en de polders van Rijpwetering en Oud Ade. In Leiderdorp kan je hem behalve in De Houtkamp ook tegenkomen in sport- en recreatiepark De Bloemerd en in de Boterhuispolder.

Booming

Als hij thuiskomt met zijn vangst, gaan de kreeften in verzamelbakken waar ze minimaal drie dagen in schoon water blijven zonder voedsel. Daar poepen ze zich leeg. “Zo hoef je je geen zorgen te maken over het verwijderen van het darmkanaal.” En dan gaan ze in de verkoop. In het begin was het nog best lastig afzetmogelijkheden te vinden maar inmiddels is het ‘booming’. ”Steeds meer mensen krijgen in de gaten dat rivierkreeftenvlees heel lekker is.” Soms is de vraag zelfs groter dan het aanbod. “Dan kan ik aankloppen bij collega-kreeftenvissers; we helpen elkaar met tekorten en overschotten.”

Extra’s

Hoewel hij een volledige werkweek heeft aan de kreeftenvisserij kan hij er niet van leven. “Het is meer een betaalde hobby.” Maar wel een met extra’s. “Als ik vroeg in de ochtend mijn ronde door de Boterhuispolder maak, is het echt genieten van de rust en de prachtige natuur.” En dan is er het goede gevoel dat hij een bijdrage levert aan het terugbrengen en behouden van de biodiversiteit in de wateren in de regio. “Structurele vangst is de enige manier om de rivierkreeftenpopulatie in bedwang te houden”, is zijn overtuiging. “Als ik stop, is het binnen twee jaar weer helemaal mis.”

Meer informatie: www.cambaridae.wixsite.com/cambaridae