Stan Zaalberg zit klaar voor de proefrit, achter de auto staan zijn teamgenoten v.l.n.r. Reinout Sterk, Adriaan Pardoel, Mats Steerneman en David van Rhede.
Stan Zaalberg zit klaar voor de proefrit, achter de auto staan zijn teamgenoten v.l.n.r. Reinout Sterk, Adriaan Pardoel, Mats Steerneman en David van Rhede. Foto: J.P.Kranenburg

Leiderdorpse ijsbaan was even testcircuit voor waterstofauto

Algemeen Duurzaamheid

Twee weken geleden werd er nog volop geschaatst, maar vanochtend was de Leiderdorpse ijsbaan gereserveerd voor een heel ander doel: vijf studenten van de TU Delft testten op het asfalt van de 400 meter baan hun waterstofauto uit.

Gewoonlijk doen ze dit op een baan in de buurt van Delft maar die is momenteel gesloten. Eén van de studenten, de in Koudekerk aan den Rijn opgegroeide Stan Zaalberg, vroeg de Vereniging IJssport Leiderdorp om hen uit de brand te helpen. Een verzoek waaraan het bestuur van de schaats- en skeelerclub graag gehoor gaf.

Stan Zaalberg, Reinout Sterk, Adriaan Pardoel, Mats Steerneman en David van Rhede zijn lid van het 23 personen sterke Eco-Runner Team Delft. Allemaal TU studenten die als regel al een bachelor op zak hebben en een jaar uittrekken om te werken aan een zo efficiënt mogelijke stadsauto die rijdt op waterstof.

Zij zijn bezig aan de elfde editie van het innovatieve wagentje. Als corona het toelaat, vindt begin juli dit jaar op het circuit in Assen de jaarlijkse Shell Eco-Marathon plaats. De Delftse studenten gaan dan met hun Eco-Runner XI de strijd aan met teams uit heel Europa. Daarbij gaat het niet om snelheid maar om welke auto de grootste afstand kan afleggen met 1 kilo waterstof.

Vrijdagochtend hebben de studenten de auto van vorig jaar bij zich, de Eco-Runner X. Aan hun eigen auto wordt nog volop gewerkt en die wordt weer een tikje geavanceerder. Volgens de spelregels moet het een auto zijn die echt op de weg mag, dus inclusief ruitenwissers, koplampen, knipperlichten en bagageruimte. En dan wel zo licht mogelijk, ze zitten nu ruim onder de 100 kilo, vertelt Reinout.

Vandaag gaat het er uitsluitend om te checken of de nieuwe aansluiting met de brandstofcel en de elektrische systemen het doen. De vijf buigen zich een uur lang over een onnavolgbare spaghetti van draden en leidingen onder de motorkap en controleren alles op lekkage van waterstof. Dan gaat Stan achter het stuur van het eenpersoons autootje zitten. Rustig en vrijwel geluidloos zoemt het over het asfalt. Alle data worden geregistreerd en opgeslagen, om straks in Delft uitgebreid geanalyseerd te worden.

De studenten zijn ervan overtuigd dat waterstof toekomst heeft als brandstof voor auto’s en dan vooral voor zwaardere voertuigen als vrachtwagens. Een prachtig alternatief voor diesel, want waterstof geeft geen uitlaatgassen. “Kijk, dit kleine slangetje is de uitlaat”, wijst Adriaan. “Het enige dat eruit komt is water.”

De tijd dat een vrachtwagen op waterstof niets bijzonders meer is, zou best eens snel kunnen komen, verwacht Stan. “Ik denk dat we binnen tien jaar wel een flinke stap gemaakt hebben.”

Zelf doen ze er alles aan om daar een bijdrage aan te leveren. Hun motto is: ‘Promoting a sustainable future by building the world’s most efficient hydrogen powered city car.’ Wat je vrij kan vertalen als ‘Wij bouwen de meest efficiënte stadsauto op waterstof voor een duurzame toekomst’.

Afbeelding
Afbeelding

Uit de krant