Roze schoentjes
Stel je voor: je zit in het Winkelhof even uit te rustig en likt genietend van een ijsje, vanillesmaak, een bolletje. Er komt een man bij je zitten, ook met een ijsje, zeg maar ijs: drie bolletjes, drie smaken. Wij kijken beiden rond. "Ik heb mijn hele leven in de schoenenbranche gewerkt", zegt hij plompverloren. Ik neem hem van top tot teen op, mijn blik blijft op zijn schoenen gericht. Ze glimmen als een hondenkeutel in de maneschijn. Prachtige stappers. Hij vraagt of ik geïnteresseerd ben in een ongelooflijke ervaring met roze schoentjes. Hij wacht mijn antwoord niet af en steekt van wal. "Het is waar gebeurd, jaren geleden, toen er nog geen schoenen bestonden als die van minister De Jonge." Ten bewijze daarvan legt hij twee vingers op zijn lippen en geeft er een spuugje op. Dan vertelt hij dat een ranke, slanke dame in zijn winkel kwam en vroeg: Heeft u ook roze schoentjes, smalle leest en een roze bloempje op de punt? Nee, zulke schoenen bestonden niet, te buitenissig, niemand zou met zoiets de straat op durven.
De man vertelde het verhaal aan de fabrikant, die niet verbaasd reageerde. Hij had die vraag al uit het hele land gekregen en was als de donder die roze schoentjes gaan maken. Hoeveel kon hij noteren? "Ik kocht in iedere maat drie paar", ging de voormalige schoenwinkelier verder, maakte een aantrekkelijke roze etalage, zette de deur open en poetste de kassa roze op. Nu een week, nog niets verkocht. Na een maand zat hij nog opgescheept met de hele voorraad. "Ik belde de fabrikant, die zei soortgelijke reacties uit het land te hebben ontvangen. Nergens werden die roze schoentjes verkocht."
Om er achter te komen hoe dit nou mogelijk was, had de fabrikant gevraagd waarom ze de roze schoentjes hadden besteld. Van iedereen, van Groningen tot Maastricht, van Den Haag tot Enschede, kreeg hij te horen: "Er was een aantrekkelijke vrouw in de zaak die daar specifiek om had gevraagd." Zij had het hele land afgereisd om ze te vinden. En steeds was de vraag naar die schoentjes doorgespeeld naar de schoenenfabrikant.
En zo had één vrouw voor één van de grootste sofs in de schoenengeschiedenis gezorgd.
Praten over rouw
nabestaandencafé n Het Nabestaandencafé Leiden organiseert op zondagmiddag 14 november van 14.30 tot 15.30 uur een gespreksbijeenkomst bij Monuta aan de Hoogmadeseweg 66 in Leiderdorp. Het thema is 'Verlies van een broer of zus'.
Een broer of zus verliezen is veel meer dan iemand verliezen van wie je houdt. Het is ook het verlies van een verleden, dat je samen had. De herinneringen aan vroeger en aan je ouders heb je niet meer samen. Wie ben jij zelf, nu je broer of zus er niet meer is en wordt jouw rol binnen de familie nu anders? Hierover wordt gepraat met Nelleke van der Oord en een ervaringsdeskundige.
Vooraf aanmelden is noodzakelijk en kan via e-mail info@nabestaandencafeLeiden.nl.