n Oproep Water Natuurlijk Rijnland:
'Hou vast aan niet-chemische onkruidbestrijding'
milieu n Blijf onkruid in de openbare ruimte bestrijden met niet-chemische middelen. Grijp niet terug naar RoundUp nu de rechter een streep heeft gezet door het verbod om deze giftige onkruidverdelger te gebruiken op stoepen en straten. Die oproep doet het bestuur van Water Natuurlijk Rijnland, de waterschapspartij die zich inzet in voor natuur, landschap en recreatie, aan alle gemeenteraden in de regio.
In 2017 werd glyfosaat, het werkzame bestandmiddel van RoundUp, verboden voor gebruik op verharde oppervlakten. Reden daarvoor was dat glyfosaat het immuunsysteem en het DNA van vissen en amfibieën kan aantasten en negatieve gevolgen heeft voor waterplanten en waterinsecten. Een gevaar is ook dat glyfosaat in het drinkwater terecht kan komen; volgens een rapport van de WHO (Wereldgezondheidsorganisatie) is de onkruidverdelger ‘mogelijk kankerverwekkend’. Gemeenten die RoundUp gebruikten om de openbare ruimte vrij van onkruid te houden, zijn daarop overgestapt op niet-chemische middelen.
Maar fabrikanten van bestrijdingsmiddelen hebben het verbod op het gebruik van glyfosaat op verharde oppervlakten aangevochten. In november 2020 oordeelde de rechter dat de wettelijke basis voor het verbod te mager is.
“Deze juridische haarkloverij neemt niet weg dat glyfosaat (RoundUp) onverminderd zeer schadelijk is voor de waterkwaliteit, de biodiversiteit en de drinkwaterwinning”, aldus Water Natuurlijk Rijnland. Het bestuur wijst er bovendien op dat uiterlijk in 2022 op Europees niveau een nieuwe beoordeling van glyfosaat plaats zal vinden, “met zeer grote kans op verdere beperkingen in het gebruik of zelfs een verbod”. Water Natuurlijk Rijnland vraagt de gemeenten zich uit te spreken voor een voorzetting van de huidige, niet-chemische wijze van onkruidbestrijding.
Twijfels over komst cultuurcoach
VERVOLG VAN VOORPAGINA
Het voorstel is om een freelance cultuurcoach aan te trekken voor 16 uur per week. De kosten daarvoor worden berekend op 48.000 euro per jaar. 40 procent daarvan wordt betaald door het rijk zodat het prijskaartje voor de gemeente neerkomt op 28.800 euro per jaar. Waarbij nog een activiteitenbudget van 7.500 euro per jaar komt.
CDA-raadslid Medea Hempen zei dat er binnen haar fractie de nodige discussie is over de meerwaarde van een cultuurcoach, die toch wel een flink budget opslokt. “Die 28.800 euro gaat dus niet rechtstreeks naar cultuur gaat maar een bureaucratische laag tussen cultuur en gemeente”, stelde ze. Een laag waarvan ze de noodzaak betwijfelt. “Ook zonder coach kan veel worden gerealiseerd. Er zijn volop creatieve vrijwilligers die het ook kunnen. Geef hen een deel van de 28.800 euro”, was haar insteek.
Ze vond Brigitte van Elburg (VVD) en Kamla Balak (LPL) aan haar zijde “De cultuursector heeft behoefte aan praktische facilitaire ondersteuning. Dat kan ook simpelweg met een loket bij de gemeente, waar twee uur per week iemand zit”, stelde Van Elburg. Dat hoeft niet meer dan 6.500 euro per jaar te kosten, schat zij.
Een heel ander geluid kwam van D66 burgerraadslid Hester Barendse. Alle organisaties hebben aangegeven dat ze tegen problemen aanlopen als het gaat om samenwerking met elkaar en de gemeente, gaf ze aan. Een cultuurcoach kan een oplossing bieden. “Als je gewoon de pot met geld aan de organisaties geeft, verandert er niets. Misschien moet je het (de cultuurcoach, red) gewoon een jaar of wat proberen en kunnen de clubs daarna zelfstandig verder. Geeft het een kans. En ja, het kost geld, Maar het weg-prioriteren van kunst is al een tijdje bezig en wellicht kan dat tij nu gekeerd worden.”
Ook PvdA en GroenLinks zien potentie in een cultuurcoach al vinden de ze taakomschrijving zoals die nu in de nota staat te warrig. "Maak duidelijke keuzes in de opdracht”, gaf Marlies van Beek (GroenLinks) mee en Jan Rijken (PvdA ) raadde aan goed te formuleren wat de gemeente precies van de cultuurcoach verwacht en hoe de resultaten gemeten kunnen worden.
