LEZERS SCHRIJVEN

De redactie ziet uw brieven met interesse tegemoet, maar behoudt zich het recht voor brieven taalkundig aan te passen, in te korten of niet te plaatsen. Brieven mogen niet meer dan 250


woorden bevatten. Ingezonden brieven worden alleen geplaatst met naam en adres. Plaatsing van een brief houdt geen instemming van de redactie met inhoud of strekking in.


Participatie-pannenkoek

Met grote letters stond het al in het Leidsch Dagblad: Leiderdorp veegt bezwaren Holtlant over Simon Smitweg van tafel. Sinds Leiderdorp in 2017 een participatietraject opstartte om de verkeerscirculatie in het dorp te verbeteren is er heel wat water door de Does gestroomd. Al bij de derde avond was het voor mij wel duidelijk. Wat bewoners ook zouden inbrengen, het terugbrengen van tweerichtingverkeer en continueren van 50 km op de Simon Smitweg ter hoogte van het gemeentehuis en Holtlant zou de uitkomst worden. En o ja, er zou dan wel ongeveer twee keer zoveel verkeer komen als destijds al langs kwam rijden.

Ik weet het nog goed. De eerste avond van het participatietraject in het gemeentehuis hier aan de overkant, in het najaar van 2017. De toenmalige wethouder Kees Wassenaar zei letterlijk: Je mag alles bedenken, er zijn geen kaders of regels. De opkomst van meedenkende bewoners was groot. Er zaten zeker 30 mensen waardoor er meerdere ruimtes nodig waren om in kleine groepjes verder te praten. Na een avond gezamenlijk knelpunten aangeven en een avond gezamenlijk oplossingen aanreiken kwam er een vrijwel unaniem voorstel uit. Op de derde avond bleek er ongeveer niets mogelijk. Ook al waren ze voor de inbrengers realistisch en haalbaar en bleef de schade voor diverse partijen erdoor beperkt. Maar op de derde avond bleken er ineens wel randvoorwaarden te zijn, zoals onder meer de doorgang van hulpdiensten en kosten. De door de gemeente ingehuurde adviseurs goochelden nog wat met verkeers- en geluidsgetallen en geluidsnormen en klaar was wethouder Kees Wassenaar, die later in het proces werd opgevolgd door Willem Joosten (beiden VVD).

In ons buurtje wonen best veel maatschappelijk betrokken mensen. Dus er werd een werkgroep gevormd waarin ook ons huishouden meedeed. Inmiddels zijn we vele uren overleg, alternatieve voorstellen, zoek- en rekenwerk verder en is het resultaat voor de bewoners in ons buurtje om te huilen. Het verkeer op de Simon Smitweg zal bijna verdubbelen, en dat terwijl we in de loop der jaren al lang in de rode gevarenzone waren beland door het steeds verder toenemende verkeer om ons heen. Gezonder worden we er vast niet van. En lekker slapen? Daarvoor hebben we zelf al lang HR+++ isolatieglas aangeschaft, geluidsschermen geplaatst en sluiten we alsnog de ramen als we naar bed gaan.

De keurige rationele, feitelijke, zakelijke én realistische argumentatie van onze bewonersgroep is dus door de wethouder en zijn beleidsadviseurs van tafel geveegd. Als individuele burger houd ik aan dit hele proces een naar gevoel over; overheidsregels kun je als gemeente blijkbaar gewoon naar je hand zetten. Ook al zijn ze gemaakt om burgers te beschermen.

· Met cijfers over geluid kun je fantastische rookgordijnen optrekken, zodat burgers zonder een academische graad uit Delft hier niet meer in mee kunnen komen.

· Daadwerkelijk geluid meten kost de plannenmakers teveel tijd, geld en moeite. De hoge rekeningen van het door de gemeente ingehuurde adviesbureau lopen op ja.

· Beschermende maatregelen zoals geluidsschermen zullen niet afdoende zijn om ons uit de herrie te houden. Ook heb ik er weinig vertrouwen in dat Leiderdorp serieus van plan is deze te gaan plaatsen. Laat staan rolluiken voor onze slaapkamerramen of gevelisolatie.

· En wat de waardedaling van onze dierbare woningen betreft waar we al meer dan 25 jaar met veel plezier in wonen, dat is blijkbaar gewoon jammer dan? Een planschadevergoeding kent een maximum van €1500.

Al met al geeft het mij een akelig gevoel als burger. Hoe naïef kon ik zijn! Dit hele Leiderdorpse participatietraject is wat mij betreft gewoon een vorm van onbehoorlijk bestuur. Participatie-pannenkoek.

        Mirjam Lammertink, Leiderdorp