Torenflat als opgestoken betonnen middelvinger

Begin maart, in dezelfde week dat coalitiepartij CDA een blauwe zone in Holtland afwijst omdat dit het dorpse karakter zou aantasten laat het college van B&W een projectontwikkelaar een plan presenteren voor een toren van 14 verdiepingen op de plek van het oude gemeentehuis. Hierbij worden alle trucs uit de reclamewereld uit de kast gehaald met bijbe­horend verhuld taalgebruik. Een toren met een 'ranke uitstraling' is in de praktijk gewoon een verspringende dikke vette toren. Een 'representatie­ve gevel' is een blinde muur van drie verdiepingen waar je wat klimop tegenaan laat groeien.

Verder roept het plan alleen maar vragen op. Wat zijn nu de echte afmetingen van basis en toren? Hoeveel woningen komen er, hoeveel mensen komen daar te wonen, hoeveel auto’s hebben zij en hoeveel inpandige parkeerplaatsen worden er gerealiseerd? Zijn die parkeerplaatsen gratis voor alle bewoners? Wat is de prognose aan verkeersbewegingen door de Karolusgulden, wie heeft dat onderzoek uitgevoerd en waarom is dat niet gepubliceerd. Hoe ver reikt nu echt de slagschaduw van de toren door het jaar heen en hoe hoog is het gebouw nu echt ten opzichte van de omgeving? En zo kan ik nog wel even doorgaan.

Je zou verwachten dat een gemeenteraad die zijn taak serieus neemt het plan direct naar het college terug zou sturen met het verzoek het huiswerk nog eens over te doen. Maar het blijft van die kant echter angstvallig stil, wat doet vrezen dat in de achterkamertjes van het gemeentehuis al van alles is beslist. Het lijkt dat enkel op basis van een reclamefolder de gemeenteraad nu mag gaan besluiten het bestaande bestemmingsplan te wijzigen en de maximale bouwhoogte vast te stellen op 43 meter.

Nog geen acht jaar geleden verdedigde het college bij de Raad van State dat een hoogte van 12,5 meter toch echt aanvaardbaar was en mooi aansloot bij de omliggende bebouwing. Daar was niet iedereen toen blij mee, maar in ieder geval kreeg Leiderdorp daar iets voor terug. Het winkelaanbod werd uitgebreid, er werd een tweede verdiepte parkeergarage aangelegd, het kruispunt van de Engelendaal werd op kosten van Wereldhave aangepast, de nieuwbouw werd licht met veel glas en Winkelhof zou opengebroken worden met winkels aan de pleinkant. Dit alles gaat niet meer door. Het winkelcentrum blijft een bunker en Wereldhave heeft de aangekochte grond niet meer nodig. Enig doel is nog er zoveel mogelijk geld aan te verdienen.

En hiermee begint het aloude spelletje weer tussen projectontwikkelaar en buurtbewoners, met helaas zoals vaker een dubieuze rol voor de gemeente. Eerst stort je zonder voorafgaande waarschuwing de maximale bak ellende uit over de buurt. Een massief blok met een toren van 43 meter hoog met bijbehorende slagschaduw en onredelijk veel verkeer door de wijk. Dan leun je rustig achterover in afwachting van de voorspelbare storm aan protest. Er worden nog wat inspraakrondes georganiseerd om de omwonenden stoom af te laten blazen. En tot slot doe je zogenaamd wat concessies, bijvoorbeeld terugschakelen naar het plan met een toren van 36 meter en 10 verdiepingen, en misschien toch een uitgang van de garage aan de kant van de Engelendaal. Als gemeente kan je dan schijnheilig doen voorkomen alsof er serieus geluisterd is naar de inwoners, maar achter de schermen feliciteren gemeente en projectontwikkelaar elkaar dat men het maximaal haalbare heeft verdiend, ten koste van diezelfde inwoners.

Mijn oproep aan de gemeenteraad is dit niet te laten gebeuren. Uiteraard levert nieuwbouw wat geld op in de vorm van bouwvergunning en belastingen. Maar dat mag geen reden zijn zo onevenredig zon, licht en woongenot van de hele omliggende wijk te roven. U bent in de raad verkozen om belangen van inwoners te behartigen, niet om ze te verkwanselen. Wijs het plan af en voorkom hiermee ook een stortvloed aan WOB, planschade en andere procedures. Binnen de contouren van het bestaande bestemmingsplan is rendabele en tegelijkertijd aanvaardbare bouw goed mogelijk, zie bijvoorbeeld het Heelblaadjespad en Brittenburg.

Zo niet dan zal de buurt tot in de eeuwigheid aankijken tegen een door de eigen gemeente opgestoken betonnen middelvinger, en vervalt ongeveer het laatste argument Leiderdorp zelfstandig te houden. Want torentjes bouwen, dat kunnen ze in Leiden nog veel beter. Tot slot, ik begrijp dat de wijk een blauwe zone rondom deze kolos wel kan vergeten. Dat tast immers het dorpse karakter aan.


J.H. Winkler, Leiderdorp

Oneetbaar

In reactie op het verhaal 'Koekjes met kaarsvet' van mevrouw Brugman in de rubriek 'Herinneringen aan WOII':


Ook ik ben een Tjideng kind, maar wat ouder dan mevrouw Brugman, want geboren in 1932. Ook mijn moeder en ik hebben het kaarsvet geprobeerd maar de koekjes werden oneetbaar, zelfs onder de omstandigheden van toen. Het kaarsvet was stearine, een aardolieproduct. Beter ging roosteren op een stukje kippengaas boven het vuurtje.


C. Reinders Folmer-van Prooijen, Leiderdorp