Oscar
Het zit er weer op. Het jaarlijkse feestje van filmers en filmliefhebbers, de uitreiking van de Oscars. Altijd anders en toch hetzelfde gedoe. Ach, dat hoort erbij: de beste heeft toch niet gewonnen, het was vriendjespolitiek, hij heeft zich schandelijk gedragen op het podium, zij zag er echt niet uit in die jurk. Zo gaat dat nu eenmaal bij 'de Oscars'.
Zou het anders gaan als we een heel nieuwe categorie invoeren? Al was het maar voor één enkel keertje: een Oscar voor de beste hondenfilm. En zou het lukken die te vinden, als het even kan zonder al teveel ruzie en gedonder? Misschien - maar zeker ervan durven we niet te zijn.
Nominaties
Immers, bij de nominaties is het gelijk al lastig. Gaat het alleen om films met echte honden of mogen teken- en animatiefilms ook meedoen? Mag Lady en de Vagebond in directe competitie met 101 Dalmatiërs?
Trouwens, die laatste film is extra moeilijk: in de versie van 1996 zeiden de honden geen woord, terwijl ze in de eerdere versie van 1995 konden praten! Het genre maakt het er vervolgens niet eenvoudiger op. De beroemde Hachi: A Dog's Tale is, zoals dat heet, gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Over de trouwe hond Hachi die naar men zegt negen jaar lang elke dag op hetzelfde tijdstip naar het station ging om zijn baas op te wachten, terwijl die baas allang verdwenen is.
Is dat vergelijkbaar met de spannende maar bepaald weinig realistische avonturen van Hooch met zijn baasje Tom Hanks in Turner & Hooch? Lastig!
Barking Holland
Nee, we moeten het maar laten. Geen Oscar voor de beste hondenfilm. Wellicht moeten we het denken verleggen. En nu The voice of Holland minder kijkers trekt, is het zaak dat programma wat op te frissen. Een speciale verkiezing van een blaffende hond allicht in The best barking of Holland…?
Reageren? hondenvriendenleiderdorp@gmail.com;
zie ook facebook: Platform Hondenweer – HVL
Foto rechts: De echte Hachiko in 1935.
