VERVOLG VAN P20
Ik weet, de maatschappij is veranderd, maar ik kan er absoluut niet aan wennen dat je niet netjes om gaat met de spullen van een ander. Maar alleen op dit gebied zou al veel tijd kunnen worden gewonnen als iedereen zijn verantwoordelijkheid neemt. Wat dat betreft kunnen we als club wel ambitieus zijn, en geloof me dat zijn we ook, maar laten we eerst grip krijgen op hele basale dingen. We kunnen heel makkelijk roepen dat het eerste naar de eerste klasse moet, maar er moeten nog heel veel andere stappen worden gemaakt op tal van vlakken."
Je spreekt al over het eerste en daarmee het sportieve aspect van de club. Hoe vind jij dat de club er voor staat in dat opzicht?
"Als ik begin bij de hoofdmacht dan denk ik dat op dit moment een stabiele plek in het linker rijtje de eerste opgave moet zijn. Dat is op zich al een uitdaging. Wel weet ik dat de ziekenboeg leeg aan het lopen is, en dus zal de groep stappen kunnen maken. Toch moeten we reëel blijven en ook de komende jaren gericht kijken naar wat er van onderaf door kan komen. Onze eigen jeugdopleiding is onze verzekeringspolis naar de toekomst toe. Soms zullen we spelers verliezen, omdat ze worden gescout als talent. Dat moet je ze gunnen. Als ze het niet bij een bvo of hoger spelende amateurclub redden, dan moet de deur wagenwijd open staan voor ze. Tevens moeten we investeren in goede trainers in alle lagen. Het liefst werken we met gediplomeerde trainers, maar dat kan nu eenmaal niet altijd. Als een paal boven water staat dat we onverminderd moeten blijven inzetten op onze eigen jeugd. Als ik nu bijvoorbeeld kijk naar JO19-1 en JO17-1 dan stemt me dat optimistisch. Beide teams doen het uitstekend en in jongere leeftijdscategorieën zie ik ook mooie dingen gebeuren. Natuurlijk blijft het de vraag of jonge spelers ambitieus blijven voor zichzelf, maar de club moet in elk geval zorgen voor de goede randvoorwaarden."
Er is nog heel veel werk te doen, maar ben je tot dusverre tevreden over de voortgang?
"In de eerste fase - zo eerlijk moet ik zijn - heb ik wel eens gedacht 'waar ben ik in aanbeland'. Samenwerken en goede omgangsvormen vind ik ontzettend belangrijk en daarover heb ik mij in de eerste maanden soms wel verbaasd. Ik ben echter een positivo en zeg maar een 'blij ei'. Gekscherend riepen grapjassen dat er bij RCL sprake is van een 'Dicktatuur' en 'Bijltjesdagen'. Ik vind het grappig gevonden hoor, maar het past echt niet bij mij. Dat het een grote uitdaging is om voorzitter te zijn van RCL is in elk geval vaststaand. Niet dat ik mij moreel verplicht voel omdat ik tot 2011 decennia bij deze club heb gezeten, maar ik vind het wel ontzettend leuk terug te zijn bij 'mijn' club. Dat het meer tijd zou gaan kosten dan je zou mogen verwachten daar had ik al rekening mee gehouden. In een eerder stadium oordeelde ik al dat zo'n rol niet te combineren is met een stevige functie bij Heineken en een jong gezin. Nu heb ik opeens zo'n vijftig uur beschikbaar en dus kan ik ook veel voor de club doen. Het liefste zoveel mogelijk overdag, maar als voorzitter heb je uiteraard ook in de avond verplichtingen. Denk aan de contacten met de politiek, uitnodigingen voor uiteenlopende bijeenkomsten en sociale contacten. Het is al met al pittig, maar serieus waar heel erg leuk. RCL is weer een belangrijk deel van mijn leven en dat voelt goed."
Tijdens het interview komt jongste dochter Isa even buurten. Zij wil dit schooljaar haar HAVO diploma halen. Pal voor haar vertrek voor de start van een toetsweek op school spreekt pa haar moed in. De liefde spat er vanaf. Zijn oudste dochter studeert in Sint-Petersburg. Binnenkort zal dochter Jill daar worden bezocht. Er wordt veel tijd in RCL gestoken, maar het gezin wordt verre van verwaarloosd.
Het was een waardevolle ochtend. Een praatje met de voorzitter op het complex is geen verloren tijd, zoveel is zeker… Het geeft een goed inzicht hoe zwaar het runnen van een club is. Het sleutelwoord is daarom 'samen', en vooral samen positief blijven (na)denken.
MC5-komt-in-actiedag
hockey n Zaterdag 24 november was bij de Leiderdorpse hockeyclub Alecto de 'MC5-komt-in-actiedag'. MC5 heeft dit seizoen gekozen om niet met een sponsor in zee te gaan, maar een goed doel te benaderen voor het dragen van hun logo. Dat is de stichting Spieren voor Spieren geworden. Dit doel ligt, volgens de leiding van het team, het dichts bij deze meiden. Kinderen die sporten voor leeftijdsgenootjes die dit door spierziektes niet kunnen.
Door middel van diverse acties, waaronder verkoop van armbanden, sleutelhangers, tweedehands speelgoed en boeken, knutselhoek voor de kleinsten, collectes en overgenomen bardiensten, hebben de meiden afgelopen zaterdag hard gewerkt om hun beoogde doel te halen. En dat is gelukt, sterker nog, het gewenste bedrag is ruim overschreden en zal de rest van het seizoen alleen nog maar groeien. Om 17.00 uur was er al € 905,- binnen. De meiden hebben laten zien dat sportiviteit meerdere kanten heeft en dat is iets om trots op te zijn. Donaties blijven nog mogelijk, kijk daarvoor op www.spierenvoorspieren/team/alecto-mc5.