Tienerdansavond bracht gouden paar samen
huwelijksjubileum n Peter Kusters en Truus van den Bergh leerden elkaar kennen op een dansavondje in Den Bosch, de stad waar ze allebei geboren en getogen zijn. Zij was 15, hij 17. Piepjong, maar ware liefde kent geen leeftijd. Op 8 november waren ze vijftig jaar getrouwd. Een dag eerder kwam burgemeester Laila Driessen het gouden paar feliciteren namens de gemeente Leiderdorp, waar ze alweer ruim 47 jaar wonen.
Door: Corrie van der Laan
Truus ging in haar jonge jaren elke zaterdag met een hele club neven, nichten en vrienden dansen in het wijkgebouw van parochie De Heilige Geest. Peter zat vanaf zijn vijftiende bij de marine en was zelden thuis maar ging die avond in 1963 toch maar eens kijken. En kwam meteen het meisje van zijn dromen tegen. "Later zag ik haar weer op de markt en gaf ze me haar adres. Zo hebben we verkering gekregen."
Vanwege zijn werk, mijnheer Kusters voer op onder meer het vliegdekschip Karel Doorman en het bevoorradingsschip Poolster, zagen ze elkaar niet vaak. "Dat vond ik wel jammer", vertelt mevrouw Kusters. "Ik kom uit een grote familie met veel neven en nichten en we gingen altijd met een hele groep op sjouw. Het waren allemaal stellen maar Peter kon er nooit bij zijn." Gelukkig vond ze in de broer van haar geliefde een stand-in. "Hij was vrijgezel en vond het gezellig om mee te gaan."
Na een paar jaar verkering werd mijnheer Kusters anderhalf jaar uitgezonden naar Curaçao. "Zij mocht niet mee want dan hadden we moeten trouwen en daar vond haar vader haar nog veel te jong voor", vertelt hij. Zijn echtgenote vult aan: "Dat vond ik niet eens zo erg, ik had het veel te leuk thuis." In al die tijd hebben ze elkaar één keer gesproken door de telefoon, verder ging alle communicatie per brief. Maar het vuurtje bleef branden en na zijn terugkomst verloofde het stel zich.
Mijnheer Kusters werd gestationeerd in Den Helder maar de marine kwam niet over de brug met woonruimte. Toen was daar ineens de mogelijkheid voor een woning in Den Bosch, een paar deuren vanaf het ouderlijk huis van mevrouw Kusters. "Mijn opa's huis werd afgebroken en hij moest vervangende woonruimte hebben. Wij waren natuurlijk ook op zoek en de gemeente ging akkoord met een constructie waarbij wij een woning kregen op voorwaarde dat we opa in huis namen."
Opa verhuisde al in maart en het jonge stel plande hun huwelijk in november zodat ze alle tijd hadden om de bovenverdieping in gereedheid te brengen voor zichzelf.
Op 8 november 1968 gaven ze elkaar het ja-woord op het gemeentehuis en in de kerk waarna een groot feest volgde. Het was maar goed dat mevrouw Kusters bij haar familie in de buurt woonde, want haar man was nog altijd veel weg. Ze waren twee jaar getrouwd en hun oudste zoon was geboren toen mijnheer Kusters uit dienst kwam en solliciteerde bij het Marine Elektronisch Bedrijf (MEB, later MEOB) in Oegstgeest. Hij werd aangenomen en kreeg via zijn werk een flat aangeboden in de Dennenschans in Leiderdorp, die toen net gebouwd was. Daar werd hun tweede zoon geboren. Later verhuisden ze naar een eengezinswoning aan de Klimopzoom, waar ze nog altijd wonen.
Mevrouw Kusters, die voor haar huwelijk had gewerkt in een psychiatrische inrichting, was een jaar of vijf thuis bij de kinderen, maar wilde daarna graag weer aan de slag. Ook al om afleiding te hebben van haar nooit verdwenen heimwee naar Den Bosch. Samen met een buurvrouw solliciteerde ze bij de thuiszorg en werd aangenomen. Wat het begin was van een ruim dertigjarige carrière waarin ze eindigde als verzorgende D bij ActiVite.
Druk met vrijwilligerswerk
Mijnheer Kusters ging met pensioen toen hij 58 was en ruim 42 dienstjaren had. Zijn echtgenote stopte met haar betaalde baan op haar zestigste. Maar ze heeft het nog altijd razend druk met haar vrijwilligerswerk in Huis ter Does, waar ze inrolde toen ze voor ActiVite veel in het seniorencomplex kwam. Ze is al 25 jaar voorzitter van de recreatiecommissie. Samen met een ploeg van elf vrijwilligers organiseert ze elke maand een activiteit en eens per jaar een feestelijke dag voor de bewoners. Ze is een ster in het vergaren van sponsorgoederen, vertelt haar trotse echtgenoot. "Als we in Winkelhof komen, springt het personeel onder de toonbank", lacht hij. Zelf zit hij veel achter de computer en mag hij graag puzzelen. In het kampeerseizoen brengen ze het grootste deel van hun tijd door in Ouwerkerk, waar ze een stacaravan hebben.
Op hun trouwdag hebben ze thuis een klein feestje gevierd met kinderen, kleindochter, vrienden en buren. Het grote feest was afgelopen zaterdag, vanzelfsprekend in de recreatiezaal van Huis ter Does.
