Gouden paar met grote liefde voor Gambia
huwelijksjubileum n Het was zo'n bruiloft waar ieder meisje van droomt. De mooie jonge bruid in een wolk van wit, de knappe bruidegom in jacquet, een stoet van koetsjes om het bruidspaar en hun gasten naar stadhuis, kerk en feestlocatie te brengen. En nog prachtig weer ook. Sonja en Rob Eijsackers-Ossenblok kijken nog altijd met heel veel plezier terug op die 15e augustus 1968. Drie weken geleden vierden ze hun gouden bruiloft en kwam locoburgemeester Angelique Beekhuizen hen feliciteren in hun woning in het Leiderdorpse Doeskwartier.
Door: Corrie van der Laan
Zij was pas 17 jaar toen ze trouwden, hij bijna 30. Juist dat leeftijdsverschil was de reden dat ze snel in het huwelijksbootje stapten. "We wilden niet wachten, vooral omdat we graag kinderen wilden en Rob geen oude vader wilde zijn", vertelt mevrouw Eijsackers. "En we hoefden elkaar niet beter te leren kennen; onze moeders waren nichten dus ik kende hem al mijn hele leven."
vonk
Ze woonden allebei in Den Haag. Hij is daar geboren en getogen, zij verhuisde als kind van Breda naar de Hofstad. Ze weten het moment dat de vonk tussen hen oversloeg nog precies. "Mijn moeder ging op dinsdagavond altijd kaarten en dan ging ik koffie drinken bij de moeder van Rob. Hij bracht me meestal thuis. Op een keer had ik het koud tijdens die wandeling", kijkt de gouden bruid terug. "En daar wist ik wel wat op", vult haar echtgenoot lachend aan.
Mijnheer Eijsackers had een goede baan als werktuigbouwkundige en het jonge paar kocht meteen een huis in Rijswijk. Daar werd hun kinderwens al snel vervuld met de geboorte van twee zoons, in 1969 en 1972.
naar leiden
Toen het bedrijf waar mijnheer Eijsackers werkte failliet ging, stapte hij over naar de gemeente Leiden. Eerst kreeg hij een aanstelling op de technische afdeling van Toeleveringsbedrijf De Waard, daarna werd hij afdelingshoofd bij De Zijl Bedrijven waar hij 25 cliënten met een handicap begeleidde.
UVS
Het gezin verhuisde naar de Leidse Merenwijk, waar de kinderen opgroeiden. Een drukke maar leuke tijd. Mevrouw Eijsackers werkte als oppasmoeder waardoor er altijd volop leven was in huis. De zoons voetbalden bij UVS waar hun vader – die zelf tot zijn 38e een fanatiek voetballer was bij verschillende Haagse clubs - jarenlang jeugdleider was en hun moeder de jeugdkantine runde.
Mijnheer Eijsackers ging met de VUT met 57 jaar en 6 maanden. Jong genoeg voor een tweede carrière en die kwam er ook. "Ik was nog niet thuis of de KNVB hing aan de telefoon. Of ik scout wilden worden van Jeugdplan Nederland. Dat heb ik gedaan tot ik 70 was. Zo heb ik onder meer Feyenoorder Jens Toonstra gescout."
Rondreis
Het echtpaar vierde de start van de VUT met een rondreis door Gambia en Senegal. Een avontuur dat een heel lange en bijzondere staart heeft gekregen. "We waren helemaal weg van Gambia en zijn er sindsdien ieder jaar terug geweest. We huren er een appartement en wonen er elke winter drie maanden."
Al snel werden ze veel meer dan gewoon toeristen. Een mooie binnenkomer was dat mijnheer Eijsackers namens de KNVB voetbalspullen mocht overhandigen aan de president van de Gambiaanse voetbalbond. Inmiddels hebben ze er een grote vriendenkring opgebouwd, waartoe ook oud-Ado Den Haag keeper Ton Thie behoort, die in 1996 emigreerde naar Gambia.
helpen
Vanaf het begin hebben ze zich ingezet om de veelal straatarme Gambianen te helpen. Mevrouw Eijsackers: "Samen met onze kinderen en vrienden zorgen we dat twaalf kinderen schooluniformen en maaltijdgeld hebben zodat ze naar school kunnen. Ook sponsoren we een kindertehuis en een kleine kraamkliniek. Regelmatig rijden we ook met een we een jeep vol rijst, suiker, melkpoeder, paracetamol en tweedehands kleding de bush in en delen dan de spullen uit in kleine dorpen."
feest
Toen ze 45 jaar getrouwd waren, hebben ze dat in Gambia gevierd met de zoons, schoondochters en de vier kleinkinderen. Dit jaar deden ze het gewoon in Nederland. Maar daar is het ook een mooi feest geworden, dat is het gouden paar wel toevertrouwd. Waarbij – passend bij Sonja en Rob Eijsackers - aan de gasten in plaats van cadeaus een bijdrage werd gevraagd om het gouden paar in staat te stellen door te gaan met hun hulpprojecten in Gambia. En dat heeft, zo laten ze achteraf weten, een mooi bedrag opgeleverd.
