Bruggestraat: van druk tot idyllisch beeld
De gebouwen staan er nog, maar de sfeer in de Bruggestraat is totaal veranderd. De straat bij de voormalige Leiderdorpse brug vormde tot 1965 een wegenknooppunt met veel bedrijvigheid en verkeer. Vooral na de komst van de auto was het druk. Om de brug te passeren moest tot 1943 tol worden betaald. Leiderdorp onderhandelde met brugeigenaar Leiden 14 jaar over de opheffing. Bewoners betaalden niets. Anderen betaalden ½ cent per persoon. Het tarief voor een rijtuig met één paard bedroeg 7½ cent. Het tolkantoortje bevond zich in het linker gebouw: Het Wapen van Leiden, een logement-koffiehuis annex café. Aan de achterkant, rivierzijde, was het wachtlokaal voor passagiers van De Volharding. Deze boot onderhield diensten tussen Leiden en o.a. Utrecht. De geschiedenis van het pand begon in 1374 toen Dirk en Badeloge van Zijl voor kapelaan Van Zijl een 'provenhuis' financierden. Dit werd verwoest in 1574 tijdens Leidens Ontzet. Het herbouwde huis staat vanaf 1653 bekend als herberg De Hollandsche Tuyn met een stal voor koeien en paarden. Generaties herbergiers bedienden ook de tolbrug. Het latere 'Wapen van Leiden' sloot zijn deur eind jaren 50 (vorige eeuw). Daarna werd het voor diverse doeleinden gebruikt. Zo vonden er onderdak Gemeentewerken, een eier- en kippenveiling. Het pand rechts bood huisvesting aan o.a. een smederij, huisbrandstoffenhandel W. van Groeningen en een 'Handel en Herstelplaats van Rijwielen. De brug is in 1965 gesloopt. De panden in De Bruggestraat zijn nu woonhuizen. De oude herberg is in 1983 in oude luister hersteld. Een jaar later werden in de voormalige stal (aan de Hoofdstraat) de deuren van restaurant De Hollandsche Tuyn geopend.
Foto nu: Arthur Stiefelhagen
Tekst: Nelleke Thissen
