Eeuwelinge had leven als een film
mijlpaal n Zelf is ze er eigenlijk wel verwonderd over. Henny Reidsma-Kluit vierde maandag 31 juli in het Leiderdorpse verpleeghuis Leythenrode haar honderdste verjaardag. Maar zo oud ziet ze er niet uit en voelt ze zich ook niet. "Ik doe nog van alles en ben nog best mobiel."
Door: Corrie van der Laan
Mevrouw Reidsma heeft ontzettend veel gedaan en meegemaakt in haar lange leven. Je zou er zo een film van kunnen maken.
Ze is geboren en getogen in Haarlem. Ze volgde een opleiding tot verpleegkundige en zette zich in de oorlog in voor het Rode Kruis. In die hoedanigheid was ze op het station in Bloemendaal toen daar een groep kinderen op transport gezet werd. Samen met andere verzetsmensen heeft ze hen uit de trein gehaald en onder gebracht in Bloemendaal en Haarlem. "We hebben in een aantal straten gewoon om het huis aangebeld. Achteraf bleek dat we enorm geluk hebben gehad omdat we zo een aantal huizen van foute Nederlanders hebben overgeslagen."
In het laatste oorlogsjaar leidde ze samen met een arts, dokter van Oldenburg, een noodziekenhuis in Bloemendaal. "Op de benedenverdieping lagen de gewone patiënten, boven hadden we onderduikers ondergebracht."
Direct na de oorlog vertrok ze met de tweede vlucht van de KLM naar Jakarta in het toenmalige Indië. Daar werkte ze als verpleegkundige en werd ze ingezet bij de repatriëring van geïnterneerden uit de Jappenkampen naar Australië. In Indië leerde ze ook haar echtgenoot, Henk Reidsma, kennen die werkte bij de generale staf in Bandung. Ze kregen drie kinderen, twee zonen en een dochter.
In 1955 kwamen ze terug naar Nederland waar ze na een korte periode van inwoning bij de moeder van mevrouw Reidsma in Haarlem een woning vonden in Hattem, aan de rand van de Veluwe. Daar werd de jongste zoon geboren.
In 1962 kreeg mijnheer Reidsma een baan in Den Haag en verhuisde het gezin naar Voorschoten. Ze gingen daar allemaal hockeyen bij de toen pas opgerichte hockeyclub Forescate. Mevrouw Reidsma werd al snel secretaris en is vele decennia actief gebleven voor de vereniging. In 1970 werd ze benoemd tot het eerste erelid van de club.
Lees verder op pagina 3