'Ik ben nog lang niet uitgeleerd'
n Esta Hoogervorst stopt bij het Leiderdorps Weekblad maar blijft betrokken
interview n "Het leukste vond ik om mensen te ontmoeten uit allerlei verschillende achtergronden, hun verhalen te horen en die op te schrijven." Esta Hoogervorst (73) kijkt met heel veel plezier terug op de ruim twaalf jaar dat zij schreef voor het Leiderdorps Weekblad.
Tekst en foto: Corrie van der Laan
Ze vindt nu het moment gekomen om meer tijd te gaan besteden aan haar vele hobby's en heeft vorige maand officieel een streep gezet onder haar journalistieke bezigheden. Al is het eigenlijk meer een stippellijn want, zo heeft ze beloofd: "Als het nodig is, spring ik graag nog een keertje in."
Esta is een bekend gezicht in vooral de Leiderdorpse cultuurwereld. Kunst en cultuur is echt haar ding, ze is er altijd bij als er iets bijzonders op dit gebied te beleven is in de gemeente. Maar ook onderwijs heeft haar warme aandacht. De basisscholen wisten Esta altijd wel te vinden als ze een nieuwtje voor de krant kwijt wilden. Daarnaast heeft ze tientallen echtparen geïnterviewd voor de krant ter gelegenheid van hun gouden (50 jaar), smaragden (55 jaar), diamanten (60 jaar) en zelf een enkele keer briljanten (65) huwelijksjubileum.
Toen ze begon als correspondent voor het Leiderdorpse Weekblad had ze al een hele carrière als fysiotherapeut achter de rug. Ze startte haar eigen praktijk in Leiden Zuid-West, toen ze pas 23 was. Een tip van de Leiderdorpse fysiotherapeute Thea Orth was de aanleiding voor haar verhuizing naar de toen gloednieuwe wijk Voorhof, waar ze een praktijk aan huis begon. "Leiderdorp explodeerde in die tijd, er werd gigantisch veel bijgebouwd. Dat betekende ook dat ik al heel snel een groot aantal patiënten had", kijkt ze terug. Die drukke praktijk was aan de ene kant natuurlijk mooi, aan de andere kant betekende het een zware fysieke belasting voor de tenger gebouwde fysiotherapeute. "Ik liet mijn patiënten niet alleen oefeningen doen, maar gebruikte ook altijd mijn handen; massage was een belangrijk onderdeel van de behandelingen. Het is niet voor niets dat ik eigenlijk zelf veel te vroeg versleten was."
' Blijf altijd in beweging, zowel met je lichaam als met je geest'
Na ruim twintig jaar zette ze haar praktijk op een laag pitje en ging er andere, minder belastende, activiteiten naast doen. En dat werden er een hele hoop want ze heeft een enorm brede belangstelling en vindt het heerlijk om nieuwe dingen te leren. Wat heeft geresulteerd in een map vol met certificaten van cursussen en opleidingen, variërend van ' kunstzinnig hulpverlener' tot 'radioredactie'.
Die laatste cursus deed ze in verband met haar vrijwilligerswerk bij de radio-omroep die het Rijnlands Ziekenhuis toentertijd had. Het was daar dat ze kennis maakte met Nelleke Thissen, in die tijd eindredacteur van het Leiderdorps Weekblad. "Nelleke interviewde mensen bij de omroep voor een item in de krant. Dat leek me zo leuk om te doen dat ik gesolliciteerd heb. En gelukkig gaf ze me de kans het te proberen."
Haar afscheid is er een met pijn in het hart maar weloverwogen. "Je kan niet alles tegelijk. Ik vind zoveel leuk en ik ben nog lang niet uitgeleerd. Zo ben ik nu bijvoorbeeld volop bezig met beeldhouwen. Een mooi stuk steen aanschaffen en daar je creativiteit op loslaten, heerlijk." En dat is maar een van haar vele bezigheden. Ze is ook gek op fotograferen en ze investeert vele uren in haar tuin, die elk voorjaar transformeert in een klein paradijs. Daarnaast is ze behoorlijk actief binnen haar Rotaryclub en maakt ze graag verre reizen, bij voorkeur naar zuidelijke bestemmingen.
Nee, vervelen zal ze zich niet. "Mijn motto is: blijf altijd in beweging, zowel met je lichaam als met je geest. Voor mij betekent dat onder de mensen blijven en blijven leren. Er is altijd wel weer een nieuwe uitdaging."