'Elke dag havermout, walnoten en vitaminen'
n Eeuweling verklapt zijn geheim
verjaardagsfeest n Het was woensdag 16 augustus groot feest in de tuinkamer van het Leiderdorpse Verpleeghuis Leythenrode, waar bewoner Jacobus Cornelis van Damme zijn honderdste verjaardag vierde. Burgemeester Laila Driessen kwam hem met bloemen en cadeautjes gelukwensen.
Tekst en foto: Esta Hoogervorst
Zijn verjaardag viel toevallig samen met de barbecue van afdeling Kaag, waar de heer van Damme woont. Hij trakteerde alle bewoners van Leythenrode, waar ook zijn vrouw heeft gewoond, op een lekker ijsje.
De heer van Damme werd geboren in Terneuzen, Zeeuws Vlaanderen, als jongste in een gezin met zes kinderen. Hij groeide op in het stadje aan de Westerschelde en voelde zich sterk aan getrokken tot de zee. Na de lagere school monsterde hij als een soort 'kepelbinkie' aan op de vrachtboot Prins Frederik Hendrik waarmee hij onder meer in Canada kwam. Later voer hij ook op de 'Zwarte Zee', een bekende sleepboot.
"Toen ik veertien jaar was, moest ik de keuze maken of ik zou gaan varen of timmerman wilde worden", vertelt de jarige. "De zeevaart vond ik eigenlijk het leukst, maar ik werd toch timmerman."
In Terneuzen leerde de heer van Damme zijn vrouw kennen, Maria de Waal, die afkomstig was uit het eveneens in Zeeuws Vlaanderen gelegen Hulst. Ze gingen wonen in Terneuzen, waar ook hun twee dochters werden geboren. In 1950 verhuisde het gezin naar Voorschoten omdat het timmerbedrijf waarvoor hij werkte, zich daar vestigde. Het was de tijd van de wederopbouw, in de Randstad werden veel huizen gebouwd wat volop werk voor het bedrijf betekende.
Na zijn carrière als timmerman werkte de heer Van Damme nog zeventien jaar als brugwachter bij de nieuwe Waddingerbrug aan de Haagweg in Leiden, een baan die hij met heel veel plezier deed.
Met zijn echtgenote, die vijf jaar geleden overleden is, heeft hij later in zijn leven mooie reizen gemaakt. "We zijn naar Israël en Jordanië geweest en per bus naar de Niagara Watervallen. Op de Seringenberg keken we naar de schitterende zonsopgang, die reizen vergeet ik nooit!"
De heer Van Damme was van jongs af aan heel creatief. Eigenlijk zou je hem de 'uitvinder' kunnen noemen van recycling, iets een tweede leven geven. Hij kon van een klein stukje hout of restje metaal de mooiste dingen maken. Papagaaien van ijzer hingen aan de waslijn, houten kippen stonden in de ren. Daarnaast maakte hij prachtige houten modelzeilbootjes, waarvoor zijn vrouw de zeiltjes naaide. Ook schilderde hij veel met olieverf, vaak Bijbelse taferelen, herdershonden en boten, vooral zeilschepen. "Hij was eigenlijk altijd aan het knutselen", vertelt zijn dochter. "Toen hij met mijn moeder in Israël was, kregen ze daar iedere ochtend een halve grapefruit met een speciaal lepeltje, dat er in Nederland nog niet was. Hij is die lepeltjes toen zelf gaan maken."
Als je hem vraagt hoe hij, gezien zijn hoge leeftijd, zowel fysiek als geestelijk nog altijd zo vitaal is, dan antwoordt hij direct dat het komt doordat hij dagelijks een bord havermoutpap en walnoten eet en vitaminen neemt. Tekenend voor zijn goede gezondheid is ook het feit dat hij nog tot zijn 95ste jaar auto heeft gereden.
De heer van Damme prijst zich gelukkig met zijn (schoon)kinderen, zijn vijf kleinkinderen en vijf achterkleinkinderen. "Toch voel ik me wel eens eenzaam omdat mijn vrouw er niet meer is", bekent hij. "Maar het is een voorrecht om samen 73 jaar het leven te hebben gedeeld en ervan te hebben genoten!"