Man met de gouden handen doet stapje terug
n Jan de Jong verlaat na bijna dertig jaar Tamarco bestuur
Interview n Het zal even wennen zijn. Tamarco moet het na bijna dertig jaar voortaan doen zonder bestuurslid Jan de Jong, de man met de gouden handen. Hij blijft wel betrokken bij de Leiderdorpse marchingband maar nu iets meer op afstand.
Tekst en foto: Corrie van der Laan
Praten over Tamarco met Jan de Jong (73) is als grasduinen door een archief. "Jan weet alles nog, heeft alles bewaard", weet ook voorzitter Rob Blauw die bij het gesprek in de kantine van Tamarco aanwezig is.
Jan kwam in 1985 bij Tamarco terecht via zijn gezin. Zijn drie dochters waren lid en echtgenote Greet zat in het damescomité. "Ik was elf jaar actief geweest voor de supportersvereniging van RCL, waar ik ook gevoetbald heb, maar had het daar niet meer zo naar mijn zin", vertelt hij. "Toen zeiden mijn dochters, 'kom dan bij Tamarco'. En dat heb ik gedaan."
Al na twee jaar stapte hij in het bestuur. Een man als Jan, van beroep schilder, handig in allerlei klussen en bovendien een uitstekende netwerker, was zonder meer een aanwinst. Al had hij geen kaas gegeten van muziek maken. "Ik vind het mooi om naar te luisteren, maar heb er zelf geen gevoel voor", bekent hij eerlijk. In die tijd was het clubgebouw van Tamarco gevestigd in een oud kleuterschooltje aan de Splinterlaan dat de leden zelf hadden opgeknapt en onderhielden. Tien jaar later moesten ze daar uit, de grond was nodig voor woningbouw. Als vervanging kregen ze de beschikking over een nieuwe aanbouw aan het wijkgebouw aan de Van der Marckstraat. Die werd casco, dus helemaal kaal, opgeleverd. Geen enkel probleem met Jan in de bouwcommissie. "We hadden een gouden ploeg toen, veel mensen die handig waren met hun handen. Het was een hoop vergaderen, veel regelen en hard werken; zelfs op zondagen waren we met een aantal bezig. Maar het is prachtig geworden, de oplevering van het nieuwe gebouw was wel een hoogtepunt in mijn tijd bij Tamarco."
Op pad met Tamarco
Binnen het bestuur was Jan altijd verantwoordelijk voor het onderhoud van het clubgebouw en materiaal. Maar dat was niet alles. Bij optredens trad hij op als begeleider van de groep muzikanten en samen met Piet de Vogel zorgde hij voor het vervoer van de instrumenten. Op pad met Tamarco, dichtbij of veraf, voor gastoptredens of wedstrijden, hij heeft het altijd geweldig gevonden. Maar één uitstapje zet alle anderen toch in de schaduw zet: de trip naar Kerkrade waar de Leiderdorpers in 2001 meededen aan het Wereld Muziek Concours. "We wonnen daar goud in de hoogste divisie op het onderdeel mars. 82,7 punten hadden we. Mijn dochters liepen mee, het was een prachtige dag. Achteraf werden we ook nog gehuldigd in Leiderdorp."
Bij Tamarco heeft Jan behalve hoogtepunten ook flinke dips meegemaakt. Zoals in 2008, toen de vereniging op sterven na dood was. Na die tijd is het alleen maar bergopwaarts gegaan. Het ledental is enorm gegroeid, vooral de jeugdafdeling zit in de lift. Jan geniet daarvan. "Ik vind het mooi dat er zoveel voor de jeugd gedaan wordt. Ze leren niet alleen een instrument bespelen, er worden ook allerlei leuke activiteiten georganiseerd." Hij heeft ook met volle teugen genoten van het jubileumjaar 2015, toen de 60ste verjaardag van Tamarco het hele jaar door gevierd werd. De glossy jubileumuitgave van het clubblad krijgt ook zeker een ereplek in zijn uitgebreide Tamarco collectie thuis.
Erelid
Maar nu is het voor Jan de Jong tijd een stapje terug te doen. Hij is eraan toe. De marchingband ontwikkelt zich razendsnel, het bestuur verandert mee en Jan heeft gemerkt dat hij zich daardoor minder thuis voelt. Wat zeker niet betekent dat hij Tamarco in de steek laat. Hij blijft beschikbaar voor hand en spandiensten, en blijft ook zeker meegaan met optredens. "Zijn betrokkenheid wordt er niet minder om en daar zijn we heel blij mee", zegt voorzitter Rob Blauw.
Op 2 juli, tijdens de Tamarcodag, werd Jan nog eens flink in het zonnetje gezet. "Hij was al lid van verdienste en Lid in de Orde van Oranje-Nassau. We hadden nog maar één mogelijkheid om onze grote waardering te laten blijken: hem erelid maken", vertelt Blauw. Een bijzondere onderscheiding; in de lange geschiedenis van Tamarco hebben maar drie leden deze titel gekregen.
Jan zal de speld ongetwijfeld dragen bij de eerstvolgende optredens van Tamarco, bij het Rijnsburgse bloemencorso op 13 augustus en de carnavalsparade in het Franse Fresnes sur Escaut twee dagen later. Want natuurlijk is hij er dan weer bij.
