Groene specht. | Foto: Piet Munsterman (Saxifraga)
Groene specht. | Foto: Piet Munsterman (Saxifraga) Foto: Piet Munsterman (Saxifraga

Verrassing in Waterschapsheuvel

Column Leiderdorp Natuurlijk

ZES ACTIEVE GIDSEN VAN NATUURORGANISATIE IVN VOLGEN HET PLANTEN- EN DIERENLEVEN IN LEIDERDORP. OM DE WEEK SCHRIJVEN ZIJ IN DEZE RUBRIEK OVER HUN BEVINDINGEN.

Een groene specht lacht mij onverwacht toe. Dit gebeurt in Waterschapsheuvel, het omsloten gebiedje in de Houtkamp, tegenover de Heemtuin. Wat een verrassing.

Maar hoe ik ook naar hem uitkijk, hij laat zich niet vinden. Niet verwonderlijk, die groene schutkleur is er niet voor niets. Waar te zoeken? Het gelach - de zang van de groene specht – lijkt te komen uit de hoge essen, die het gebied omzomen. Nog steeds niet gevonden. Het kan ook uit de Heemtuin komen. Dat is precies de bedoeling van de specht: het geluid moet ver dragen om zijn territorium af te bakenen en om vrouwtjes te lokken.

Goudhaantjes en mezen

Ik word afgeleid. Twee goudhaantjes buitelen voorbij, gevolgd door een groot aantal koolmezen die van de ene struik naar andere struik scheren. Bovenin hangen de pimpelmezen op hun kop aan de takken en pikken er op los, naar insecten die niets vermoedend de winter door proberen te komen.

Echte kerstrozen

En dan de planten. Bij de ingang staan prachtige kerstrozen (Helleborus)te bloeien. Niet degene - met rode blaadjes - die wij rond kerstmis massaal kopen. Maar de echte. Een collega IVN-er liet mij in de bloem kijken, te mooi om te beschrijven. Ik nodig u uit dit zelf te doen. Maar wel behoedzaam, want ik hoop natuurlijk dat heel Leiderdorp hiervan kan genieten!

Oase van rust

Deze besloten oase van rust ligt te midden van al het verkeerslawaai van Leiderdorp en de A4. Maar als ik mij concentreer op wat ik zie en hoor, verdwijnen de geluiden naar de achtergrond en kom ik tot rust. Zittend op een bankje - ze staan op strategische plekken voor zowel ochtend- als middagzon - blijf ik lang luisteren en kijken.

Vanaf het ‘middagzonbankje’ is een bizar woud van geknotte wilgjes te zien. De grillige stammetjes prikkelen mijn verbeelding, zoveel vormen! Stiekem hoop ik, daarachter tussen het riet, de zeldzame veentrapper te spotten. Volgens de kleine gids voor niet-bestaande vogels van Europa een zeer teruggetrokken vogel uit het hoog– en laagveengebied. Hij of zij heeft een voorkeur voor met riet en biezen begroeide oevers. U zou mij zeer blij maken met een waarneming.


Zorgelijke gedachten

Er is zoveel te vertellen over de schoonheid en de wonderen van de natuur, maar zittend in deze oase van heerlijkheid komen zorgelijke gedachten bovendrijven. Hoe lang kunnen we hier nog van genieten? Hoeveel generaties kunnen nog vogels kijken? Wij weten toch allemaal dat zich een ecologisch drama afspeelt, ook hier op Waterschapsheuvel. De gemeente behoedt dit stukje natuur zodat we er van kunnen genieten. Maar deze zorg kan niet voorkomen dat dit gebied qua leefgebied, qua voedselvoorziening, qua aantallen en qua diversiteit achteruit holt.

Als ik hier zo wandel, merk ik daar niets van. Alles is vredig. Maar op nog geen 25 km verder wil men Formule 1-teams over het strand, een beschermd zeehonden-, vogel-, en duingebied, vervoeren om zo opdringerigere fans en hinderlijke files te vermijden!! Ik word hier zo raar van. U ook? Dan kan ik u adviseren de woorden ’petitie Formule 1-auto’s duinen Noordwijk’ op internet in te tikken, dan krijgt u meer informatie.


Tekst: Maddy van Holland

Uit de krant