Uit de kast

Oma, ik kom mijn grote liefde even voorstellen. Hij had aangebeld en het grijze omaatje had open gedaan. Fijn jongen, zei Oma, waar is zij? Laat haar maar binnen komen. Nee, antwoordde haar kleinzoon, het is geen zij, het is een hij. Houd jij echt van hem? Ja, oma, wij houden intens van elkaar. Dan is het goed. Een kopje thee of liever iets sterkers om het te vieren? 

Een waar gebeurd verhaal is dit. Oma begreep dat het leven om liefde en geluk gaat, wie of wat je ook bent. 

Enkele weken geleden in het Ziggo Dôme in Amsterdam. Daar trad een succesvolle popster op, Harry Styles, een voorvechter van gelijke rechten, die in zijn shows zwaait met de regenboogvlag en heel open is over zijn seksuele geaardheid. Hij stopte zijn optreden, babbelde over homo’s, lesbiennes en over de velen die in hun omgeving niet durven of kunnen uitkomen voor hun seksuele identiteit. Hij vroeg de zaal of iemand daarover iets wilde zeggen. Ja ik, riep een meisje. Zij vertelde al heel lang met een vriendin te willen gaan samen wonen. Daar thuis over praten durfde ze niet. Bang voor de reactie. Hoe kan ik je helpen, vroeg Styles. Door mijn vader nu te bellen en mijn situatie uit te leggen. De Engelsman vroeg en draaide het nummer, kreeg pa aan de telefoon en vertelde over diens dochter. Dat is mooi, geweldig zelfs, reageerde hij, laat haar morgen met haar vriendin koffie komen drinken, wel gebak meenemen. De zaal ontplofte, het meisje huilde en de vriendinnen vielen elkaar in de armen. 

Talloze jongens en meisjes, mannen en vrouwen, die verliefd zijn op personen van het eigen geslacht leven een dubbelleven. Doodsbang om te vertellen over hun geheim. Eerlijk zijn kan betekenen, wordt er gedacht, de liefde van ouders en vriendschappen te verliezen.

Honderdduizenden waren zaterdag naar de hoofdstad gekomen voor de Canal Parade. Een veelvoud volgde via de televisie de tachtig boten met de uitbundige en fraai uitgedoste bemanning. Het was een urenlange uitnodiging om niet meer te aarzelen, hoe dan ook uit de kast te komen en gelukkig te worden. Koot en Bie zongen het al jaren geleden: Word jezelf, blijf jezelf. Ohja, lees de 4 mei-toespraak van André van Duin er nog eens op na.