Ruth en Joost worden bush-piloot: “Je bent daar op jezelf aangewezen”

Een droombaan hebben, maar die toch opgeven. Joost en Ruth de Wit gaan het doen. Van verkeerspiloot bij KLM worden zij bush-piloten bij de MAF (Mission Aviation Fellowship). “Vliegen werd van een kinderdroom een passie, daarna een goede baan en nu wordt het een missie.”

Door Esdor van Elten

Geboren piloten? De geboren Leiderdorpse Ruth de Wit-Van der Ploeg (41) komt er dichtbij: “Ik kon eerder vliegen dan autorijden”, vertelt zij. Op haar 21e was ze de jongste vlieginstructeur van Nederland. In 2008 werd ze piloot bij KLM, waar ze als copiloot internationale vluchten maakt met de Boeing 777 en 787. Bij KLM ontmoette ze ook Joost de Wit (46). Net als zij piloot van jongs af aan: “Op mijn 16e begon ik al met zweefvliegen.” Inmiddels is hij gezagvoerder op een Boeing 737: “Ik vlieg dus voornamelijk binnen Europa. De vlinders fladderden wederzijds en in 2012 trouwden ze. Inmiddels hebben ze ook twee kinderen: Naud van 8 en Annemijn van 5.

Een gelukkig gezin, een goede baan, een mooi huis; Joost en Ruth hebben het prima voor elkaar en werken nog steeds met veel plezier bij KLM: “Het blijft iets wonderlijks, dat je met zo’n ding kunt opstijgen”, vindt Ruth. “En het uitzicht is fantastisch.” “Vliegen is prachtig”, beaamt ook Joost. Je komt op allerlei plekken en geen dag is hetzelfde. Het is heel dynamisch.”

We houden van vliegen
En toch zetten ze dat allemaal opzij om in de nabije toekomst bush-piloot te worden bij de MAF, een internationale christelijke organisatie die als visie heeft om met vliegtuigen en technologie in ontwikkelingsgebieden hulp en hoop te brengen voor mensen die het nodig hebben. (www.maf.nl). Dat klinkt verheven, maar het betekent in de praktijk hard werken, vliegen in moeilijke en niet altijd ongevaarlijke gebieden in ontwikkelingslanden. Een slechte ruil? Voor Ruth en Joost niet: “Wij zijn nooit gaan vliegen om status of het salaris, maar omdat we van vliegen houden”, legt Joost uit. Daarbij kwamen we bij KLM terecht en dat was geluk hebben.
“We hadden dat best tot ons pensioen kunnen blijven doen”, gaat Ruth verder. “Maar toen we kennis maakten met MAF kregen we het verlangen om met ons vak, met een vliegtuig, mensen te gaan helpen.” Want vliegen is niet altijd een luxe. In veel ontwikkelingslanden zijn mensen op vliegtuigen aangewezen voor bevoorrading, medische hulp en noem maar op. “Mensen die zo geïsoleerd leven dat een vliegtuig de enige manier is waarop je hen kunt bereiken.” Ruth en Joost zijn allebei gelovig, en deze manier van naastenliefde stal hun hart: Van een droom, een passie en een baan wordt het nu een missie.”

Trainingen
Een organisatie als MAF, in Nederland gevestigd op het vliegveld Teuge, ziet ervaren piloten als Ruth en Joost graag komen. Maar dat betekent niet dat ze zomaar aan de slag kunnen: “Vliegen in de bush is echt iets anders dan verkeersvliegen bij KLM”, benadrukt Joost. Je vliegt met kleine toestellen, dat is al anders. Je bent veel meer met het eigenlijke vliegen bezig en bovendien doe je alles: vliegen, maar ook beladen. En je vervoert echt van alles: materialen, vee, en natuurlijk ook mensen.” Daarnaast vlieg je vaak in moeilijke omstandigheden”, gaat Ruth verder. “Korte landingsstrips, in de bergen, vaak meerdere vluchten op een dag, en je bent echt op jezelf aangewezen.” Daarom volgen Ruth en Joost nu een aantal intensieve trainingen om zich daar op voor te bereiden. “Bovendien ga ik in september nog een instructeurstraining volgen, zodat we allebei ons certificaat hebben”, aldus Joost.

Ondersteuning
Al die trainingen zijn niet goedkoop. “Een groot deel van ons spaargeld gaat daar aan op”, verwacht Joost. Daar komen nog meer kosten bij. Dan gaat het niet alleen om trainingen, maar ook om huisvesting,  levensonderhoud, de scholing voor de kinderen, eventuele beveiliging en noem maar op.  En in tegenstelling tot KLM betaalt MAF geen mooi salaris:  “We zijn aangewezen op mensen, organisaties en bedrijven die ons willen ondersteunen”, verklaart Ruth. We moeten onze eigen achterban opbouwen met voldoende toezeggingen, zodat we voorzien zijn van de benodigde financiën. Mensen kunnen ons ondersteunen via de MAF, waardoor het ook aftrekbaar is van de belasting. Via onze nieuwsbrief, website (www.mafdewit.nl) en op social media (Facebook, Instagram, Youtube, ook onder mafdewit) houden we contact met onze achterban. Via de website kunnen mensen ook donaties doen.”

Gemengde gevoelens
Wat vinden Naud en Annemijn er eigenlijk van? “Die hebben gemengde gevoelens”, geeft Ruth toe. “Ze vinden het niet leuk dat ze vriendjes en vriendinnetjes achter moeten laten, en ze kunnen zich ook nog niet zo goed voorstellen hoe het gaat worden. School, huis... . ”

Dat geldt in zekere zin ook voor Ruth en Joost zelf: “We weten nog niet naar welk land we uiteindelijk gaan. MAF is in 27 landen actief, dus er is keus genoeg. Over een maand of drie weten we wellicht meer. We gaan daarheen waar we nodig zijn.”