Gaat ‘Esmeralda’ opnieuw een Gouden Plaat worden?

De makkelijke meezinger ‘Esmeralda’ van de Leiderdorpse Lenco’s, veertig jaar geleden goed voor twee Gouden Platen, beklimt weer de hitladder. Ditmaal gezongen door de 18-jarige Justen de Wildt. Met deze plaatopname voldoet het talent uit Veenendaal aan een laatste wens van zijn opa. De Wildt kwam deze week op bezoek bij Rinus Wesselink, één van De Lenco’s, om zijn schijfje aan te bieden aan de componist/tekstschrijver. Ook om Rinus te vertellen waarom hij met hart, ziel en vakmanschap ‘Esmeralda’ heeft opgenomen.

Door: Cees Mentink

“Een erg aardige jongen, Justen”, vertelt Rinus, “behoorlijk populair ook. Sympathiek dat hij helemaal naar Leiderdorp kwam om zijn verhaal over ‘Esmeralda’ te komen vertellen. Een emotioneel verhaal.” 

Het duo De Lenco’s, indertijd opgericht om af en toe hier en daar op te treden, is een uit de hand gelopen hobby. De helaas veel te vroeg overleden zanger/drummer/potsenmaker Nico de Jong en de bedaarde, stoïcijns ogende Rinus Wesseling (orgel, zang) traden op tijdens Truckerfestivals, Piratenfeesten, voor radio en televisie en op talrijke feesten en partijen. “Wij hadden veel fans in het land”, kijkt Rinus terug. “Van Zwolle tot noem maar op. Eén van hen, zo blijkt nu, was de pas overleden opa van moeders kant van Justen. Een superfan.” Op zijn sterfbed vroeg hij kleinzoon Justen een laatste wens in vervulling te laten gaan. ‘Wat is die wens, opa?’, vroeg Justen geroerd. ‘Wil jij het liedje ‘Esmeralda’ van De Lenco’s op de plaat vastleggen?’ Naar het antwoord hoeft niet geraden te worden. Natuurlijk deed Justen dat. Het resultaat mag er zijn. Rinus: “Hij heeft ‘Esmeralda’ met eigen sausje overgoten, er iets persoonlijks van gemaakt. Het is een stamper geworden, met daaronder een stevige beat.” 

Olievlek

Een succes? Dat zou het zomaar kunnen worden. Dan vertelt Rinus, uit ervaring: “Een nieuwe plaat werkt in het goede geval als een olievlek. Justen is enorm populair in de streek waar hij woont. Dat is begrijpelijk. Nu gaat het erom dat ‘Esmeralda’ overal te horen is en dat Justen zijn versie van ‘Esmeralda’ tijdens zijn optredens zingt.” Dat laatste gebeurt natuurlijk. ‘Bis bis,’ roept zijn publiek. Rinus herkent dat: “Wij hadden bij optredens dat het nummer wel drie keer werd aangevraagd. Dat was voor Nico en mij ook het maximum.” Heel belangrijk vindt Rinus dat de radio het plaatje oppakt. Radio NL, dat alleen Nederlandse producties draait, heeft ‘Esmeralda’ in de armen gesloten. Niet verrassend voor wie de clip op de televisie heeft gezien. Terwijl een Spaanse schone een opwindende dans uitvoert, bezingt Justen het leven van haar en haar in problemen geraakte partner. Dat alles tot een goed einde komt, is vanzelfsprekend. Olé Olé Olé.

Topverkopen

De geschiedenis van ‘Esmeralda’ is een bijzondere. Nico de Jong en Rinus Wesseling schreven het werkje, boden het aan platenmaatschappijen aan en producer Johnny Blenco (pseudoniem van Jozef Vrieselaar) bracht ‘Esmeralda’ uit op het label Flandria van Monopole in België. Willem van Kooten (Joost den Draaijer) nam dit nummer op in zijn uitgeverij en de ooit in Leiden gevestigde platenmaatschappij CNR bracht het op de markt. In België en Nederland behaalde ‘Esmeralda’ topverkopen, uitmondend in tweemaal goud. De reis die ‘Esmeralda’ door de platenwereld maakt mag indrukwekkend worden genoemd. Het Spaans gepeperde feestnummer staat op diverse verzamelelpees (o.m. De Nederlandse Toer/K-Tel, Klaver 4/CNR), werd opgenomen in medleys en potpourri’s, verscheen op CD’s en werd instrumentaal een klapper door De Vrolijke Limburgers, een accordeonduo. André van Duin verwerkte ‘Esmeralda’ in een doldwaas ‘De Hit Voor Elkaar Show’. Nico en Rinus reisden stad en land af om in muziekwinkels hun ‘Esmeralda’ te zingen, te verkopen, compleet met een handtekening op de hoes. 

Genoten

Gaat het weer kriebelen bij Rinus, lonken de volle zalen? “Nee”, klinkt het overtuigd. “Ik ben jaartjes ouder geworden. Optreden geeft energie, dat klopt, maar dat reizen en trekken, dat trek ik niet meer.” Rinus heeft alles gezien en meegemaakt én genoten. Maar na de dood van zijn kompaan Nico was de ‘sjeu’ er wel af. Nico en Rinus waren zo op elkaar ingespeeld, dat was met een andere drummer niet te evenaren.

Toen burgemeester Van der Have in mei 1985 in De Muzenhof met een feestelijk programma afscheid nam van ‘zijn’ Leiderdorp, maakte presentator Gerard den Braber (honderden liedjes schreef hij waaronder megahits als ‘Spiegelbeeld’, ‘Ritme van de regen’ en ‘Katinka’) een tekst op een melodie van De Lenco’s, en maakte daarvan: ‘Burgemeester Van der Have zet een punt, hij gaat ons verlaten’. Is Rinus daar het meeste trots op? Hij knikt.