Onthutsend zwak RCL krijgt forse tik bij UVS

De doelpalen waren op vrijdagavond voorzien van een rode kleur (waterverf) en even voorafgaand aan het duel was er minutenlang vuurwerk hoor-en zichtbaar boven sportpark De Kikkerpolder. De aanhang van RCL had er zin in en ook wel enig geloof gezien de opgaande lijn in de voorbije weken. Ruim anderhalf uur later was duidelijk dat RCL niet enkel doorweekt was van de aanhoudende regen, maar ook volledig afgeschminkt door UVS.

Het werd uiteindelijk 6-0 in het voordeel van de Leidenaren en daar viel niets op af te dingen. RCL had er bijgestaan, naar gekeken en er amper wat aan kunnen doen.

Van UVS mag RCL verliezen. Op de openingsdag verloor de ploeg van Kevin Krishan, maar daarna stapten de blauwwitten telkens winnend van het veld. Niet zelden ook met overtuigend spel en het heeft er alle schijn van dat er met deze selectie om de titel kan worden gespeeld. Opvallend is dat de Leidenaars momenteel niet kunnen beschikken over vier aanvallers: Enrico Geus, Thom de Vries en Isi Adima zijn geblesseerd en Daan van der Zwaan is geschorst. Toch kreeg RCL geen vat op de nieuwe voorhoede. Op het middenveld was UVS heer en meester en voorin konden de Leiderdorpers nauwelijks voor enig gevaar zorgen. Max van Gent werd kansloos gelaten door het Leidse centrale duo en bij Jake van Heusden lukte er vrij weinig. Sieb Rutgers probeerde het nog wel met wat solo’s, maar de jonge aanvaller kreeg geen steun of liep zich vast. RCL kwam dan ook niet tot grote kansen, maar leefde halverwege nog wel.

Onsamenhangend

UVS had de bal bij voortduring en kwam zelden in de problemen, maar stapelde zelf ook nog niet kans op kans. Wel was het al snel raak. Tomas Tavilla werd vrijgelaten in de zestien, kon aangespeeld worden en de buitenspeler vond Sven Verlaan, die volkomen vrij de hoek voor het uitzoeken had. De RCL-aanhang dacht aan buitenspel, maar de vlag bleef omlaag en de scheidsrechter kende geen twijfel. Het zag er in elk geval kinderlijk eenvoudig uit voor de thuisploeg en het gaf aan dat RCL niet bij de les was.

Beter werd het echter bepaald niet. Hein van Heek moest met pijn in de ogen aanzien dat zijn ploeg de bal zelden even in de ploeg kon houden. Het was en bleef ronduit slordig en zonder enige overtuiging spelen. Onsamenhangend was wellicht nog wel het best toepasselijke woord voor de vertoning van de vooraf nog nummer zes.

Uitleven

Met 1-0 was er nog niets verloren, maar kort na de pauze werd het probleem wel groter. Delano van Wanrooij vond met een verre trap Abdelkarim Maatoug, die dankbaar gebruik maakte van een inschattingsfout bij Robin Brasker. Na de 2-0 speelde UVS een gewonnen wedstrijd en kon het zich naar hartenlust uitleven tegen het armzalig spelende RCL, dat niet eerder in de voorbije maanden zo roerloos voor de dag kwam. Op aangeven van uitblinker Verlaan tikte Raul Dubbeldeman de 3-0 binnen en maakte middenvelder Thijs de Roy van Zuidewijn het kwartet vol. Bij alle doelpunten zag RCL er beroerd uit in defensief opzicht, hetgeen uiteraard niet alleen die linie kwalijk te nemen viel.

Wonden likken

De score werd vervolgens nog verder uitgebouwd via een knappe kopbal van Axel Pison en de - na een ultrakort avontuur bij RCL - bij UVS teruggekeerde en in deze wedstrijd ingevallen Boy Tetteroo. Bij UVS kon de glimlach niet meer verdwijnen na deze eclatante zege, terwijl de Leiderdorpers hun wonden moesten likken. Hopelijk voor de Racing Club zijn die volgende week geheeld wanneer Soccer Boys naar de Bloemerd komt. Op dit moment zal RCL zich voor het ophalen van punten vooral op dergelijke opponenten moeten richten. 

UVS staat er vooralsnog prima op. Dat geeft zeker geen garanties voor de toekomst, maar enige optimisme is wel op zijn plaats op dit moment.

Bron: Leidenamateurvoetbal.nl