En onze weidevogels dan?

ZES ACTIEVE GIDSEN VAN NATUURORGANISATIE IVN VOLGEN HET PLANTEN- EN DIERENLEVEN IN LEIDERDORP. OM DE WEEK SCHRIJVEN ZIJ IN DEZE RUBRIEK OVER HUN BEVINDINGEN.

Woensdag 15 mei, een prachtige voorjaarsdag. Ik fiets over de nieuwe brug in de Munnikkenpolder in de richting van de Ruigekade. Het fietspad ligt er fraai bij, nu nog omzoomd door kale grond. Ik hoor in de rietkraag rietgorzen, kleine karekieten en zelfs blauwborsten zingen. Even verderop loopt een kievit – ik interpreteer – verdwaasd rond. Verderop zit op een zandhellinkje – nog geen meter van het fietspad – zijn vrouwtje op het nest.

Het genieten slaat om in twijfel. Was de aanleg van dit fietspad wel zo'n goed idee? In de richting van de A4 proberen kieviten indringers te verdrijven, een scholekster slaat alarm. Verder fietsend hoor ik nog meer rietgorzen en rietzangers. "Zou dit de Boomgaard zijn, waar straks 300 parkeerplekken gepland zijn als het plan voor het Informatiegebouw van de A4 doorgaat?", vraag ik me vertwijfeld af. Mijn plezier vermindert.

Ik rij door, de weilanden richting Hoogmade liggen er glad geschoren bij, brrr, wat is er met de broedende vogels gebeurd?

Ik vergeet het want het Gravenpad (het nieuwe fietspad naast de Ruigekade) ligt er prachtig bij met massa's bloeiend koolzaad; gele pracht. Rechts is het voetpad, wat is het smal! Hoe was het mogelijk dat dit ooit gedeeld werd door fietsers en voetgangers.

Krampachtig probeer ik niet naar links te kijken. Want ik had het al gehoord, over de telefoon: "Ze zijn aan het maaien in de Achthovenpolder. Ik ga vanavond daar niet wandelen, die alarmkreten van de grutto's bezorgen me koude rillingen". Ik kijk toch en heb meteen een pijnlijk gevoel in mijn maagstreek. Voor zover het oog reikt een biljartlaken aan gemaaide velden, geen enkel overhoekje staat er nog, geen randje niets! Ik zie kieviten en tureluurs aan de slootkant zitten. Verslagen? Ik hoor grutto's en hoop maar dat ze uit de Bospolder komen. Met machteloze woede zie ik hoe tractoren het gemaaide gras naar binnenzuigen en tot blokken persen. Ja, ik weet het, de eerste snede levert eiwitrijk gras op, goed voor de melkproductie.

En onze weidevogels dan? Tja, er zijn vrijwilligers nodig om de nesten te zoeken en te markeren, een hogere grondwaterstand – dus meer grondleven en insecten - en boeren die een uitgestelde maaidatum aanhouden of minimaal een mozaïek beheer toepassen. Daar is subsidie voor! Maar die vogels moeten er wel zijn, hoor ik al zeggen.

Volgens mij gaat het om: laten we beginnen! Helaas lijkt het er op dat vogels het afleggen tegen onze portemonnee en de bedrijfsopvattingen van de boeren. Als we een paar dubbeltjes meer voor onze biologische melk en kaas en een eventuele karbonaadje willen betalen en de boeren overgaan op een meer natuurinclusief beheer, dan zou het toch moeten lukken? We gunnen boeren een goed inkomen, maar zij zouden zich meer verantwoordelijk moeten voelen voor de natuur. De goede niet te na gesproken.

Zo'n goede is het bedrijf Buitenverwachting in Hoogmade, daar kunt u alles biologisch kopen en daar is nog niet gemaaid!

Tekst en foto: Maddy van Holland