Volop vragen over energietransitie

In de serie 'Van het gas af' volgen we een aantal bewoners van de Oranjewijk. Op wat voor manier zijn zij bezig met de aanstaande energietransitie in hun wijk, wat zijn hun verwachtingen en ervaringen? In de eerste aflevering, verschenen op 19 december 2018, vertelde Wilma van Goozen (71) hoe zij en haar echtgenoot hun huis alvast rijp maken voor een gasloze toekomst. Dit keer komen haar buurtgenoten Maaike Liem en Mariëlle Sirag aan het woord. Twee vrouwen die duurzaamheid belangrijk vinden maar wel een groot aantal vragen hebben, met name over de mogelijke aansluiting op een warmtenet.

Mariëlle Sirag (47) woont met haar echtgenoot Stefan (46) en kinderen Leanne (11) en Cas (9) in een echte doorzonwoning aan de Mauritssingel. Ze heeft uit verschillende bronnen gehoord over het plan de Oranjewijk aan te sluiten op de Warmterotonde zodat de gasgestookte CV ketel de deur uit kan. Een plan waar ze de nodige twijfels over heeft. "Het lijkt me wat omslachtig om de warmte helemaal uit Rotterdam te halen. Het zou misschien goed kunnen werken maar ik weet niet of dit echt de beste oplossing is." Ze is sowieso van mening dat de eerste stap zou moeten zijn om de woningen in de Oranjewijk beter te isoleren. De meesten zijn immers, net zoals haar huis, eind jaren vijftig gebouwd en hebben energielabel D, E of zelfs F. "Ik denk dat er meer winst valt te halen uit isolatie dan uit een andere manier van verwarmen." Zelf heeft ze al het nodige gedaan in huis, zoals overal dubbel glas, folie achter de radiatoren en dakisolatie. "Momenteel oriënteren we ons op vloerisolatie." Wethouder Willem Joosten van Duurzaamheid heeft aangegeven dat hij halverwege dit jaar een idee wil hebben of de bewoners van het projectgebied willen gaan voor een gasvrije wijk en of ze de aansluiting op een warmtenet zien zitten. Sirag is er nog lang niet aan toe die vraag met 'ja' of 'nee' te beantwoorden. "Er moet wat gebeuren, dus ik wil er zeker over nadenken. Maar er is nu nog teveel onduidelijk."

'Uit isolatie is hier meer winst te behalen dan uit een andere manier van verwarmen'

Zo zou ze meer willen weten over wat er in haar huis moet gebeuren om gebruik te kunnen maken van het warmtenet. En over hoe de gemeente de bewoners wil gaan ondersteunen. "Dat kan in financiële zin, maar ook bijvoorbeeld door gezamenlijke inkoop van apparatuur te faciliteren. Geef ook een helder tijdpad, dan kunnen mensen geld opzij zetten voor de nodige investeringen." Zelf is ze best bereid geld te steken in een duurzamere, wellicht gasvrije woning. "Maar dan vind ik het wel belangrijk dat ik het geld goed besteed. Ik wil er niet over drie jaar achter komen dat ik beter iets anders had kunnen doen. Daarom is informatie zo belangrijk; je kan het geld maar één keer uitgeven dus dan wel graag meteen goed."

Liever lokale warmte

Toen Maaike Liem (35) eind 2009 met haar man Edgar (36) verhuisde naar de Wilhelminastraat, was het in 1959 gebouwde huis nog in vrijwel originele staat. Isolatie ontbrak en de verwarming moest komen van een gaskachel beneden en twee elektrische kacheltjes boven. "Het gaf ons de mogelijkheid alles helemaal vanaf de basis op te bouwen", vertelt Liem die naar eigen zeggen het idee van 'een beter milieu begint bij jezelf' met de paplepel ingegoten heeft gekregen. Inmiddels wonen ze met dochter Kyra (5) en zoon Joris (2) in een behaaglijk huis, voorzien van muur- en bodemisolatie, overal dubbel glas en genoeg zonnepanelen op het dak om in hun eigen elektriciteitsbehoefte te voorzien. Het echtpaar heeft een open oog voor innovaties die hun huis nog duurzamer kunnen maken. En ze zouden op zich best van het gas af willen. Negen jaar geleden al hebben ze overwogen om te gaan voor gasloos en een warmtepomp te installeren. "Maar dat was te duur, niet te doen als starters." Toch staan ze bepaald niet te springen om, wanneer dat kan, hun woning te verwarmen via de Warmterotonde. Pijnpunt is de herkomst van de restwarmte waarmee het water verhit wordt. Die wordt opgewekt door bepaald niet duurzame zware industrie. Liem legt uit dat zij en haar man nu een groene energieaanbieder hebben, een heel bewuste keuze. "Juist omdat we het belangrijk vinden dat de herkomst van de energie die je krijgt duurzaam is. En dan (met de Warmterotonde, red.) ben je ineens overgeleverd aan vervuilende industrie. Ik vind het een perverse prikkel dat die beloond wordt voor het verbruiken van energie omdat ze de restwarmte aan ons terug verkopen."

Pijnpunt: restwarmte voor Warmterotonde komt van vervuilende industrie

Ze vraagt zich bovendien af of er niet teveel energieverlies optreedt via de pijpleiding die een afstand van zo'n veertig kilometer moet overbruggen, en of het water bijverwarmd moet worden om ook op het eindpunt de goede temperatuur te houden. Zorgelijk vindt ze ook de monopoliepositie van de warmteleverancier. "Je bent afhankelijk van één aanbieder, van één prijs. Je kan niet wisselen als je het daar niet mee eens bent." Het liefst zou ze gaan voor een lokaal warmtenet waarbij het water op een groene, duurzame manier verhit wordt. "Misschien zou je iets kunnen doen met geothermie. Het is eigenlijk hetzelfde idee als met de zonnepanelen die we op ons dak hebben liggen: je levert je eigen energie, je weet waar het vandaan komt en je bent daarin zelfstandig en onafhankelijk." Ze zou graag met de gemeente van gedachten wisselen over de mogelijkheden om van het gas af te gaan in de Oranjewijk. "De informatie die we tot nu toe hebben gekregen vind ik vrij beperkt, soms ook wel een beetje gekleurd. We denken te weinig samen."