Nathalie (rechts) met Thea Booms, een van de mensen die haar stimuleerden het boek te schrijven. | Foto: PR
Nathalie (rechts) met Thea Booms, een van de mensen die haar stimuleerden het boek te schrijven. | Foto: PR Foto: PR

Verhalen over ondernemende oma groeien uit tot kinderboek

Algemeen

Omi zat eigenlijk al heel lang diep binnenin haar verstopt. "Als kind vertelde ik al verhaaltjes met een ondernemende oma als hoofdpersoon aan mijn broertje en neefjes en nichtjes", vertelt Nathalie van den Thillart. Vorig jaar, toen ze vanwege gezondheidsproblemen een tijd rustig aan moest doen, evolueerden de losse verhaaltjes en de kladjes op zolder stukje bij beetje tot het kinderboek 'Mag ik je Omi noemen'. De schrijfster presenteerde haar debuut zaterdag in de tuinkamer van de Leidse Hortus Botanicus.

Door: Corrie van der Laan

Van den Thillart (47) woont sinds negentien jaar met haar man en dochtertje in Leiderdorp, in het huis waar ze ook met haar ouders een aantal jaar gewoond heeft. Ze is gek op oude steden en het is dan ook niet toevallig dat de Leidse binnenstad het decor is van haar debuutboek.

'Mag ik je Omi noemen' gaat over het meisje Lilly dat in de zomervakantie van Utrecht naar Leiden verhuist. Ze komt te wonen in een fraai huis aan het Plantsoen en heeft het geluk oma Noortje als buurvrouw te krijgen. Noortje is een 75-jarige vrouw die gek op kinderen is en altijd in voor avontuur. En dan is er ook nog buurjongen Bo. Met zijn drieën verzinnen ze allerlei plannetjes om in de vakantie Leiden te verkennen. Maar dan rijdt oma Noortje na een bezoek aan de plantenmarkt in de Hortus met een bakfiets vol planten het water van het Rapenburg in. Ze belandt in het ziekenhuis en merkt dat het eten daar bepaald geen haute cuisine is. Lilly start een actie om het ziekenhuiseten lekkerder te maken en schakelt daarbij zelfs tv-kok Herman den Blijker in.

In eerste instantie heeft Van den Thillart het boek puur voor haar eigen plezier geschreven. Na jaren keihard werken als coach en trainer zette haar lichaam het sein op rood. "Ik kreeg een burn-out en kon letterlijk niets meer. Ik lag veel op de bank en ben daar gaan schrijven, met mijn duim op de telefoon. Dat lukte en daar werd ik blij van, het gaf me energie", vertelt ze. Toen het boek in eerste versie af was, las ze stukken eruit voor aan haar dochter Layla (10). "Zij is één van degenen die me heeft gestimuleerd om het boek ook echt te gaan uitgeven. Toen ze aan me vroeg 'Mag de juf het voorlezen aan de klas?' wist ik dat ze het echt mooi vond. Dat gaf me het vertrouwen voor de volgende stap: het opsturen van het manuscript naar een uitgever."

Tot haar verbazing zag de eerste uitgever die ze benaderde wel wat in het boek en stuurde zelfs een contract. Een enorme opkikker, maar bij nader inzien voelde het toch niet lekker om haar geesteskind uit handen te geven. Afgelopen zomer besloot ze het boek in eigen beheer uit te geven. Via een crowdfundactie onder vrienden en familie had ze het geld voor de voorfinanciering binnen een dag bij elkaar. "Na de zomervakantie had ik weer meer energie en ben ik aan de slag gegaan om alles echt voor elkaar te krijgen. Ik ben op zoek gegaan naar een illustrator, een redacteur en een vormgever en had het geluk dat de goede mensen op mijn pad kwamen."

Ook waren er nog wat losse eindjes af te werken. "Zo had ik bedacht dat Lilly's huis aan het Plantsoen een grote achtertuin had, maar het bleek dat de meeste huizen daar helemaal geen tuin hebben. Dat heb ik opgelost door het huisnummer in het midden te laten", lacht ze. Lastiger was het om Herman den Blijker te pakken te krijgen om zijn toestemming te vragen voor het gebruik van zijn naam. Na heel wat telefoontjes is dat uiteindelijk ook gelukt.

De oma Noortje uit het boek is gebaseerd op een heleboel ouderen die Van den Thillart in haar leven is tegengekomen. Die generatie heeft heel veel te bieden aan de jeugd, is haar overtuiging. Vandaar dat ze haar boek wil gebruiken om jong en oud te verbinden. Achterin het boek is een brief van Omi opgenomen waarin kinderen worden opgeroepen om – samen met hun schoolklas – iets voor, of nog liever met, ouderen te doen. "Op school hebben ze altijd handen tekort, waarom zou je ouderen uit de buurt – en dat hoeven echt geen opa's en oma's van de leerlingen te zijn - niet vragen om te komen helpen? Dat is goed voor de kinderen maar zeker ook voor de ouderen zelf; geluk zit ook in je nuttig voelen."

'Mag ik je Omi noemen' kost € 14,95 en is te koop in onder meer bij boekhandel De Kler in Winkelhof.

Zie ook de website www.mijnomi.nl.

Afbeelding

Uit de krant