De eeuwelinge met het boek dat haar dochter Cora samenstelde over haar veelbewogen leven. Links op de foto haar zoon Bob en  Cora, rechts locoburgemeester Kees Wassenaar. | Foto: J.P. Kranenburg
De eeuwelinge met het boek dat haar dochter Cora samenstelde over haar veelbewogen leven. Links op de foto haar zoon Bob en Cora, rechts locoburgemeester Kees Wassenaar. | Foto: J.P. Kranenburg

Eeuwelinge had leven als een film

Algemeen menselijk

Zelf is ze er eigenlijk wel verwonderd over. Henny Reidsma-Kluit vierde maandag 31 juli in het Leiderdorpse verpleeghuis Leythenrode haar honderdste verjaardag. Maar zo oud ziet ze er niet uit en voelt ze zich ook niet. "Ik doe nog van alles en ben nog best mobiel."

Door: Corrie van der Laan

Mevrouw Reidsma heeft ontzettend veel gedaan en meegemaakt in haar lange leven. Je zou er zo een film van kunnen maken.

Ze is geboren en getogen in Haarlem. Ze volgde een opleiding tot verpleegkundige en zette zich in de oorlog in voor het Rode Kruis. In die hoedanigheid was ze op het station in Bloemendaal toen daar een groep kinderen op transport gezet werd. Samen met andere verzetsmensen heeft ze hen uit de trein gehaald en onder gebracht in Bloemendaal en Haarlem. "We hebben in een aantal straten gewoon om het huis aangebeld. Achteraf bleek dat we enorm geluk hebben gehad omdat we zo een aantal huizen van foute Nederlanders hebben overgeslagen."

In het laatste oorlogsjaar leidde ze samen met een arts, dokter van Oldenburg, een noodziekenhuis in Bloemendaal. "Op de benedenverdieping lagen de gewone patiënten, boven hadden we onderduikers ondergebracht."

Direct na de oorlog vertrok ze met de tweede vlucht van de KLM naar Jakarta in het toenmalige Indië. Daar werkte ze als verpleegkundige en werd ze ingezet bij de repatriëring van geïnterneerden uit de Jappenkampen naar Australië. In Indië leerde ze ook haar echtgenoot, Henk Reidsma, kennen die werkte bij de generale staf in Bandung. Ze kregen drie kinderen, twee zonen en een dochter.

In 1955 kwamen ze terug naar Nederland waar ze na een korte periode van inwoning bij de moeder van mevrouw Reidsma in Haarlem een woning vonden in Hattem, aan de rand van de Veluwe. Daar werd de jongste zoon geboren.

In 1962 kreeg mijnheer Reidsma een baan in Den Haag en verhuisde het gezin naar Voorschoten. Ze gingen daar allemaal hockeyen bij de toen pas opgerichte hockeyclub Forescate. Mevrouw Reidsma werd al snel secretaris en is vele decennia actief gebleven voor de vereniging. In 1970 werd ze benoemd tot het eerste erelid van de club.

Ze was ook actief in de politiek en zat van 1972 tot 1974 voor de VVD in de gemeenteraad.

Inmiddels was ze ook weer aan het werk gegaan. Dat kwam min of meer toevallig op haar pad, vertelt ze. "Verpleeghuis Zuidwijk vroeg vrijwilligers om mensen in het huis te bezoeken. Daar heb ik me voor opgegeven en in no-time werkte ik er." Eerst kreeg ze de supervisie over een afdeling, later kwam het hele verpleeghuis onder haar hoede. Niet zo vreemd, vind haar dochter Cora: "Organiseren had ze van jongs af aan in de vingers. Vergeet niet dat ze op haar 26ste al een noodziekenhuis leidde."

Haar echtgenoot overleed veel te vroeg in 1976. Mevrouw Reidsma werkte tot 1979 in Zuidwijk en is altijd zelfstandig in Voorschoten blijven wonen, tot een val in januari 2016 dat onmogelijk maakte.

Maandagochtend werd haar verjaardag gevierd met de medebewoners van Leythenrode, 's middag kwam locoburgemeester Kees Wassenaar kwam haar namens de gemeente Leiderdorp feliciteren. Het feest met de familie vond afgelopen weekend al plaats. Met vrijdag een boottocht door Haarlem en zondag een lunch bij Brasserie Park, waar behalve de vier kinderen, negen kleinkinderen en zeven achterkleinkinderen met hun partners ook tien neven en nichten uit Nieuw-Zeeland aanwezig waren, die speciaal voor deze mijlpaal waren overgekomen.

Uit de krant