Observaties tijdens een warme, kurkdroge zomer

ZES ACTIEVE GIDSEN VAN NATUURORGANISATIE IVN VOLGEN HET PLANTEN- EN DIERENLEVEN IN LEIDERDORP. OM DE WEEK SCHRIJVEN ZIJ IN DEZE RUBRIEK OVER HUN BEVINDINGEN.

Wandelend door de Munnikenpolder zie ik lepelaars. Een aantal jaar geleden zag je die hier eigenlijk nooit. Dar moest je voor naar Zoeterwoude fietsen. Bij vogelplas Starrevaart zaten ze wel eens. Maar nu dus gewoon ook in Leiderdorp.

De grote zilverreiger is ook een soort die je hier steeds meer ziet, vooral in de winter. Broeden doet de grote zilverreiger onder andere in de Oostvaardersplassen. In de winter komen hier vogels uit andere delen van Europa overwinteren. Daarom kan je ze dan ook in Leiderdorp tegenkomen.

De plassen zijn nog nat in de Munnikkenpolder, maar verder is het er erg droog. Volgens het KNMI was de afgelopen maand de droogste juli sinds de regenmetingen begonnen. De aanhoudende warmte en droogte begint die van het recordjaar 1976 te overstijgen. Ook augustus is warm en droog gestart. Het beetje regen dat we gehad hebben, zet geen zoden aan de dijk. Dit zie je aan het gras. Dit is behoorlijk bruin. Toch is het niet overal even bruin. De niet gemaaide stukken doen het beter dan de gemaaide stukken. Ook stukken met kruiden doen het vaak beter. Nou hoort gras op een gegeven moment wel bruin te worden, maar dan vooral de toppen met het zaad erin. Het blad blijft dan toch groen.

De Boterhuispolder heeft onder andere waterberging als functie. Er zijn stukken die normaal gesproken nat zijn, maar die nu droog vallen. Op een van die plekken zag ik een paar weken geleden de barsten in de klei staan. Laatst ging ik daar weer kijken. Wat schetst mijn verbazing: de plek is helemaal begroeid met perzikkruid. Dan vraag je je toch af waarom die plant daar groeit. Daar heb ik de literatuur voor geraadpleegd. Perzikkruid is een eenjarige plant uit de duizendknoopfamilie. Het is een echte pionier die graag op kale grond groeit, bij voorkeur langs waterkanten. Dat verklaart een hoop: zo'n drooggevallen stuk in de polder is onbegroeid en daarmee geschikt voor pionierplanten. De grond lijkt erg droog omdat deze is gebarsten, maar dat is slechts de bovenste laag. Daaronder is het nog nat.

De kort gemaaide stukken gras zijn bijna allemaal verdord. Hier en daar zie je dat andere kruiden het proberen over te nemen. Zo zag ik dat op een verdord stuk gras wilde pastinaak bloeien. Pastinaak, een schermbloemige met gele bloemen, is een groente die door de Romeinen is meegenomen naar onze streken. De pastinaak werd veel gegeten tot de aardappel met Columbus mee naar Europa kwam. De pastinaak wordt nu weer geherintroduceerd als vergeten groente. Oorspronkelijk was de pastinaak niet veel groter dan een wortel. De gekweekte variant is een stuk groter. In de oorspronkelijke hutspot die op 3 oktober werd gegeten zat ook pastinaak. Ga maar eens kijken buiten, misschien kom je ze wel tegen.

Tekst: Ruben de Faber